-Πόσο δυστυχισμένος, πόσο χαιρέκακος, πόσο ανέραστος, πόσο ανύπαρκτος είναι ένας άνθρωπος που στρώνεται κάτω να προσευχηθεί στον Σουλτάνο, με την επίφαση του Μωάμεθ;
-Μήπως εδώ τα ίδια δεν γίνονται;
-Ναι ρε Θόδωρα, αλλά εδώ προσεύχονται σ' ένα Θεό ιστορικά δικό μας. Οταν δεν σέβεσαι τα παγκόσμια μνημεία, τι να σου κάνει η προσευχή;
-Εσύ τώρα ψάχνεις για σεβασμό στις δικτατορίες;
-Αφού ψηφίζουν.
-Εκεί ψηφίζουν με τα όπλα στο κεφάλι κι εδώ με τα κανάλια στο μυαλό.
Πρωινές κουβέντες, ήρεμες, με τον Θόδωρα. Ξεχορταριάζαμε και οι δυό τα χωράφια μας.
-Πολλά ζιζάνια ρε Θόδωρα, ένα βγάζεις δέκα φυτρώνουν.
-Πάμε να φύγουμε, δεν τελειώνουν ποτέ, γιαυτό ρήμαξαν τη γη τα φυτοφάρμακα. Αν ήξεραν στις πόλεις τι τρώνε!
-Πάλι για τσίπουρο;
-Πάμε έχω τρία ευρώ, κερνάω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου