31 Δεκ 2012

Τόσο απλά αγαπήσαμε.




Εμείς που δεν ζητάμε πολλά
Λίγο φαί και λίγο χαμόγελο
Μια δουλειά και ένα όνειρο
Ένα καλό τραγούδι
Να τραγουδάμε το θαύμα της ζωής
Ένα καλό βιβλίο
Να ακροβατούμε τη σκέψη μας
Μια καλή ταινία
Να φοράμε τα φτερά μας
Ένα φίλο
Να ακουμπάμε
Ένα ανοιχτό δρόμο
Να περπατάμε λεύτεροι

Εμείς που δεν ζητάμε πολλά
Μη μας ζητάτε να ρθούμε στον κόσμο που φτιάξατε
Δεν τον αντέχει ο έρωτας για τη ζωή
Και είμαστε πολλοί και πολύ ερωτευμένοι
Να ακολουθήσουμε αυτόν τον άθλιο θάνατο
Εμείς στον τάφο μας δεν θέλουμε χρυσό κι ασήμι,
Ούτε τα όπλα που σκότωσαν τα παιδιά μας
Ένα στίχο αγάπης θελήσαμε
Ανθό στη γη της δικαιοσύνης.


Κωστής Ταξιδεύων
31 Δεκεμβρίου 2012

30 Δεκ 2012

Η νύχτα του κόσμου


Θες να γίνω πηγάδι;
Να καθρεφτίζεσαι
Θες να γίνω δέντρο;
Να ξεκουραστείς
Θες να γίνω πουλί;
Να πετάξεις
Θες να γίνω καράβι;
Να ταξιδέψεις
Θες να γίνω φωτιά;
Όταν κρυώνεις
Θες να γίνω ουρανός;
Όταν ανασαίνεις
Θες να γίνω ποτάμι
Όταν στερεύεις
Θες να γίνω Ειρήνη
Όταν πολεμάς

Μόνο μη μου ζητάς να γίνω φεγγάρι
Τόσο σκοτάδι, πως να το αναλάβω;

Ταξιδευτής
29 Δεκεμβρίου 2012










Τρίκαλα, Ληθαίος...

16 Δεκ 2012

Οι σφαίρες και το τριαντάφυλλο

Η μεγαλύτερη ποίηση του καιρού μας
Ένα οπλοπολυβόλο στα χέρια ενός εξεγερμένου εργάτη
Κι ένα κατακόκκινο τριαντάφυλλο
Στην κάνη.


Ταξιδευτής
16 Δεκεμβρίου 2012