7 Νοε 2017

Νοσταλγία


Άμαξες με άσπρα άλογα τα παλιά τραγούδια.
Λιτά απέριττα χαμόγελα μιας άλλης φτώχειας.
Το κάστρο που παίζαμε κρυφτό, οι λασπωμένοι χωματόδρομοι της νιότης.
Νοσταλγώ το φρέσκο ψωμί της γάστρας, τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα, τα πρωινά της πάχνης του Νοέμβρη. Το πρώτο βιβλίο που διάβασα ήταν η καλύβα του μπάρμπα Θωμά. Νοσταλγώ τη μυρωδιά του χαρτιού, τη σόμπα με τα ξύλα. Νοσταλγώ τα μπαλωμένα στα γόνατα παντελόνια. Το παρθένο χώμα της γης, τον καθαρό ουρανό της φύσης.
Άλλαξαν όλα. Άλλαξα κι εγώ.
Οι σφεντόνες έγιναν πύραυλοι μεγάλου βεληνεκούς, ικανοί να καταστρέφουν χώρες στην άλλη άκρη της γης. Οι άνθρωποι πια έβαλαν μεγάλους στόχους, να καταστρέψουν ολάκερη τη γη. Ξεκούραστα μ' ένα κουμπί. Και να δεις θα το πετύχουν.
Αυτοί οι άνθρωποι με τα γυαλιστερά κουστούμια και τα παγωμένα βλέμματα. Αυτοί οι άνθρωποι.
Εσύ ακόμα θα νοσταλγείς τα παιδικά σου χρόνια.

7 Νοεμβρίου 2018

5 Νοε 2017

Αγάπη


Αδιαφορώ για την αγορά σήμερα Κυριακή. Για ότι πουλούν και αγοράζουν οι άνθρωποι αδιαφορώ. Δεν χαραμίζω τον ήλιο του μεσημεριού για τα αποτελέσματα των ματς. Ούτε το χρώμα των ματιών σου μες την κλειστή πόλη. Ψιθυρίζει η ομορφιά της φύσης. Θέλουν σιωπές οι μεγάλοι έρωτες. Πως θα ακούσουμε το χρυσοκίτρινο φύλλο που πέφτει στο χώμα για το δικό μας περπάτημα; Πως θα Σε συναντήσω στην Αγάπη τούτο το βράδυ; Στην άυλη αιωνιότητα.


5 Νοεμβρίου 2018

2 Νοε 2017

Τα καλύτερά μας χρόνια


Είναι τα χρόνια της ανατολής
Ο απολογισμός της δύσης
Μικρές χαρές, όπως ο έρωτας
Μεγάλες λύπες, όπως ο θάνατος
Τρυφερά παραμύθια, πρόστυχες ελπίδες
Ματωμένες ψευδαισθήσεις, καταφύγια της οδύνης
Ρεματιές κι αγριεμένα ποτάμια
Επαναστάσεις και συμβιβασμοί
Άγρυπνες νύχτες, γκρεμίζαμε και κτίζαμε τον κόσμο απ την αρχή
Αρμύρα και πόνος ότι αγαπήσαμε
Απέμεινε για μας ένα βιβλίο, μια ταινία, ένα φιλί κι ένα τραγούδι
Μας απέμεινε η ζωή πριν το θάνατο.



2 Νοεμβρίου 2017