Τελικά καλά είναι στις διακοπές. Πριν κινήσω έλεγα, που να πάμε τώρα, μάσκες, λάδια, εισιτήρια, ακριβά ξενοδοχεία. Είναι η δεύτερη μέρα και νοιώθω ο πιο τυχερός άνθρωπος του κόσμου. Πολυτέλεια ο χρόνος, διαβάζω, κοιμάμαι, ακούω τα πουλιά. Ψάχνω έξυπνες ατάκες να αναρτήσω, λόγια, σοφών να κλέψω λίγη από τη δόξα τους, φωτογραφίες λουλουδιών και χρυσές παραλίες ειδικά την ώρα που κρύβεται ο ήλιος. Χαζεύω αρκετή ώρα στις αναρτήσεις φίλων, προσπερνάω στα γρήγορα τα λαχταριστά πιάτα, παλιά γύριζα με παραπάνω κιλά, φέτος αγγούρι και ντομάτα απ' το χωράφι. Μένω λίγο παραπάνω στα κορμιά των γυναικών, όλα απ' την ίδια πατέντα, βλέπω τη μόδα των μαγιό, ανέμελη πουναι η ζωή. Διαβάζω τη "Συνάντηση" του Κούντερα, κρατάω το μαγικό ραβδί και δίνω εντολές για τις δουλειές στο χωράφι, νοιώθω λίγο σαν πολιτικός, κάτι σαν συνταξιούχος και λίγο βασιλιάς. Τι ωραίος είναι ο κόσμος!Ευχαριστώ για τα κιάλια που μούφερες, όλα είναι πιο κοντά τώρα, τα βουνά, τα σύννεφα, τα δέντρα και οι λεπτομέρειες. Νοιώθω και λίγο σαν το Ρέτσο στους απέναντι. Μόνο που απέναντι είναι το χωράφι μου.
Ευτυχώς που έκανα το πλατανόσπιτο, διακοπές και δουλειά μαζί. Βέβαια χωρίς το μαγικό ραβδί, μάπα το καρπούζι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου