Καληνύχτα

Μπορεί η επιστήμη να έκανε άλματα, η τεχνολογία θαύματα, αλλά η αβεβαιότητα  έκανε και άλματα και "θαύματα". Ένας ιός σήμερα, ένας σεισμός αύριο και μια μόλυνση αέρα και τροφής μεθαύριο. Υπέρ πάντων ο υλικός πλούτος. Ποιός νοιάζεται για την συναισθηματική αλληλεγγύη κοινωνίας και ανθρωπότητας;  Ανηλέητος ανταγωνισμός που δεν λογαριάζει ούτε θεό, ούτε άνθρωπο.

Ο ήλιος πάει να δύσει και τούτο το βράδυ, γλυκαίνει η ζεστή αυγουστιάτικη μέρα.  Τα καλαμπόκια χρυσίζουν, προμηνύουν τον Σεπτέμβρη.  Όλα στη φύση κυλούν στην ώρα τους, στον ανθρώπινο κόσμο όλα κυλούν ανάποδα.  Η μεταλλαγμένη ανθρώπινη εξέλιξη φέρνει την πείνα, ακολουθεί ο θάνατος. Στάθηκε λίγο το μυαλό του ανθρώπου να πάρει το σωστό δρόμο της φύσης. Η βία γεννάει βία, ο πόλεμος θάνατο.

Δεν είναι μόνο η χώρα μας χωρίς πυξίδα, είναι ολόκληρος ο κόσμος. Πηγή του κακού η συσσώρευση πλούτου από τους λίγους σε βάρος των πολλών. (Τι καινούρια ανακάλυψη!)

Είμαστε στο έλεος του άγριου καπιταλισμού. Καληνύχτα.

Εσύ μπορείς

Απέραντη θάλασσα του Αυγούστου πάμε μαζί ως την άκρη του ορίζοντα. Καράβι να γίνω του Βερν, να κάνουμε το γύρο του κόσμου, κουπί και κύμα εγώ, εσύ η αγκαλιά. Πάμε θάλασσα μακριά, να σκορπίσουμε τον πόνο των αδύναμων, την νύχτα των κυνηγημένων, πάμε να γιορτάσουμε   την ανεμελιά των παιδιών, την λάμψη των άστρων. Ω θάλασσα εσύ μπορείς, ψύχραιμα να σκεφτείς, τόσες φουρτούνες πέρασες, πάρε τη θλίψη των ανθρώπων κάπου στο μαγικό βυθό σου, σβήσε τη φωτιά του πολέμου. Εσύ μπορείς. Οι άνθρωποι δεν μπορούν πια.

Το βραβείο

Είναι δύσκολο το να δίνεις χαρά κι αξία στη ζωή. Πολύ δύσκολη τούτη η ανηφόρα.

Οι περισσότεροι παίρνουν τον ίσιο δρόμο του συμβιβασμού και του εγωκεντρισμού.

 Ο ποιητής που έφυγε ήξερε μόνο τα δύσβατα μονοπάτια,  τόλμησε την αλήθεια, άφησε παρακαταθήκη το έργο και τη ζωή του.  Αγαπήθηκε ακόμα και απ' τους απέναντι.

Οι λέξεις είναι πικρές, σφαίρες για τους βολεμένους, με τι πόνο ν' αγαπήσουν;

Δεν γεννιούνται τα ποιήματα στα στιβαρά γραφεία, είναι παιδιά του δρόμου, θρέφονται στο περιθώριο πριν αναβλύσουν στο χαρτί.

"Θέλει αρετή και τόλμη" - στην εποχή που σχεδόν όλοι κάνουν αγώνα δρόμου για ένα βραβείο- να αρνείσαι τα βραβεία.  Όταν το συνάφι ελάχιστα σε αποδέχεται, ο ποιητής κατάφερε να πάρει το βραβείο της ζωής. 

Το βραβείο αυτό δεν χρειάζεται να γράψεις σπουδαία ποιήματα, αρκεί τα γραπτά σου και η ζωή σου να είναι το ίδιο. Πόσοι και πόσοι άνθρωποι δεν το πήραν τούτο το βραβείο.

Τι είπα τώρα;

Πόσοι δεν θέλησαν ένα κτήμα παράδεισο, πόσοι δεν είπαν να φύγουν απ' το τσιμέντο  και την ρουφήχτρα της πόλης. Στην αρχή ο ενθουσιασμός, η σκληρή δουλειά, το μεγάλο όνειρο. Μετά η απογοήτευση, η κούραση, εσύ και η φύση. Και η ατάκα του Βέγγου. " Μωρή φύση μόνη σου είσαι, μόνος μου είμαι κι εγώ. Πάρε ένα μπισκότο."  Δεν είναι εύκολη η δουλειά στο χωράφι.. Παρατημένα κτήματα, χέρσα χωράφια, γέρικα κορμιά. "Να σπουδάσεις παιδί μου, να φύγεις απ' τις λάσπες" έλεγαν οι παλιοί. Νέο δεν βλέπεις πουθενά, οι παλιοί αγκομαχούν να τα βγάλουν πέρα.  Ζει ο άνθρωπος χωρίς την καλλιέργεια της γης;  Όχι.

Ο τρόπος βρέθηκε. Η βιομηχανική καλλιέργεια, τα φυτοφάρμακα, τα, χημικά. Μόνο που ο τρόπος αυτός γεννάει μαζί με την τροφή και τον καρκίνο.

Ζουν οι πόλεις χωρίς τους αγρότες; Όχι.

Καιρός να εκπαιδευτούν οι νέοι στη γη. Τι είπα τώρα;

Κατάλαβες κυρ- Παντελή;

Είμαι υπεύθυνος για αυτά που λέω και αυτά που κάνω. Κυρίως για αυτά που κάνω. Αν η πράξη ακυρώνει τον λόγο, άχρηστη η θεωρία.

Δεν ευθύνομαι για την ανεπάρκεια και την βλακεία κανενός. Ούτε φίλου, ούτε συγγενή.

Επιλέγω, ρισκάρω και πετυχαίνω στόχους, πληρώνω ακριβά τα λάθη μου.

Δεν φταίω για την αδικία, το μίσος, τον πόλεμο.

Φταίω όμως όταν δεν παλεύω να τ' αλλάξω. Είναι χρέος απέναντι στα παιδιά μας. Μεγάλο, αυτό είναι το μεγαλύτερο χρέος. 

 Όταν με βλέπεις αδιάφορο για ότι συμβαίνει, να λες τόσος είναι.

Και βέβαια δεν είναι όλοι οι άνθρωποι το ίδιο.  Απ' όλους οι χειρότεροι είναι οι αχάριστοι. Ούτε το θαύμα της ζωής τους δεν μπόρεσαν να ευχαριστήσουν.

Κατάλαβες Κυρ Παντελή;

Τίποτα δεν κατάλαβες, ούτε θα καταλάβεις.