Η ροδιά

Φύτεψα σήμερα μια ροδιά

Παράμερα απ' τις άλλες

Της έδωσα τ' όνομά σου

Να της μιλώ, να της γελώ,

Όταν εσύ θα λείπεις

Ταχιά θα μεγαλώσει μέσα μου

Τη φίλησα στο χώμα

Όρκο της έδωσα ψυχή

Να την φυλάω απ' τον καιρό

Τον δυνατό αέρα

Να της ποτίζω τον καημό

Μοναδική και μόνη

Μετά με φίλησε κι αυτή

Και γεννηθήκαμε ξανά μαζί

Στης Άνοιξης το χρώμα

Ροδιά μου, Εσύ, λουλούδι μου

Δέντρο μου και τραγούδι

Όλα ανασταίνονται στη γης

Κι ο θάνατος ακόμα.