Η καλοσύνη χαραγμένη στο πρόσωπο, η καρδιά γεμάτη κατανόηση, το χαμόγελο η απάντηση. Το βλέπεις με τη πρώτη ματιά. Σπάνια η ζωή κάνει λάθος όταν ζωγραφίζει τη μορφή της ιστορίας. "Τα σύκα σύκα και η σκάφη σκάφη"έλεγαν οι παλιοί. Οι μάσκες άρχισαν όταν αρχίσαμε να μιλάμε πολύ και για όλα. Ο κόσμος σε σύγχιση , το λέγειν ποτάμι. Το φαίνεσθαι σκότωσε το είναι. Και τη ζωή μας.
Πέρασαν τα ενενήντα. Έζησαν φτώχεια, πολέμους, θανάτους. Το πρόσωπο της γιαγιάς είναι ο καθρέφτης του παππού.Η νιαγιά δεν παίρνει τα μάτια της από πάνω του. "Έλα να σε φιλέψουμε ταξιδιώτη" οι πρώτες λέξεις τους, μόλις με είδαν κατάκοπο. Ένα σπίτι πέτρινο μικρό, δυό κάμαρες και κουζίνα. Κάθονταν στο πεζούλι, ηλιοβασίλεμα, νύχτωνε στο βουνό.
Ήμουν προετοιμασμένος όταν κίνησα για αυτή την περιπέτεια στο πυκνό δάσος. Εκείνο που δεν ήξερα πως ο Θεός κατεβαίνει στη γη στα πρόσωπα των ανθρώπων. Έμεινα τρεις μέρες μαζί τους. Συνάντησα την ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου