Χειμώνα καλοκαίρι

Μπροστά στο Lidl. Αυτή τη γερμανική αλυσίδα, που χιλιάδες Έλληνες ακουμπάν καθημερινά τον ιδρώτα τους.

Να την κάνουμε αυτοκρατορία, να θεριέψει, ώσπου να μας κατασπαράξει, όπως τα λιοντάρια ξεσκίζουν το θήραμά τους στην ζούγκλα. Όπως ο κροκόδειλος- χαμαιλέοντας περιμένει το διψασμένο βουβάλι, το αρπάζει και η μάχη γίνεται άνιση μπροστά στα κοφτερά του δόντια.

Πώς να αντισταθεί. ο Έλληνας μπροστά στις δήθεν φθηνές τιμές στη χώρα μας- και ας είναι διπλάσιες απ’ ότι στη Γερμανία.
Στη ζούγκλα βασιλεύουν τα λιοντάρια, στη χώρα μας τα βουβάλια. Στη ζούγκλα τα λιοντάρια δεν τρώγονται μεταξύ τους. Ούτε κανένα ζώο στον πλανήτη τρώει τα παιδιά του. Στη χώρα μας ότι τρώγεται το τρώμε. Ακόμα και τον γείτονα, τους φίλους μας, τη γυναίκα μας, τα σχολεία μας, τα νοσοκομεία μας, τα χωράφια μας, τα μικρά εργοστάσια, τη ζάχαρη…. Αρκεί να έχουμε δόντια να μασήσουμε.

Όλα είναι φθηνά στο Lidl, ακόμα και το μέλλον των παιδιών μας.

Μπροστά στο Lidl. Ένας δικός μας γέρος, θα μπορούσε να είναι ο πατέρας μας, χειμώνα καλοκαίρι, με τα ίδια ρούχα, καφέ παντελόνι, τρύπια παπούτσια, μπεζ σακάκι, άπλυτα γένια και μαλλιά σπαράζει: Μια βοήθεια στον παππού.

Ποιος ξέρει, ίσως κάποτε να είχε ένα μικρό παντοπωλείο στη γειτονιά, απ’ αυτά που έκλεισαν απ΄ τον εκσυγχρονισμό της χώρας μας απ’ τον Σημίτη. Υποβοηθούντος του Στουρνάρα.

Μια βοήθεια στον παππού, τα καρότσια πάνε κι έρχονται, το αλεξίσφαιρο αυτοκίνητο μεταφέρει τους σάκους με τα ευρώ, μπροστά στα μάτια του στις Γερμανικές τράπεζες. Μια βοήθεια στον παππού, το κοινωνικό σύστημα στη χώρα μας δεν τον χώρεσε αυτόν ποτέ, παραήταν σοσιαλιστικό. Ίσως ο παππούς να ήταν του φιλελεύθερου και να ελπίζει τώρα στον Σαμαρά του.
Το λέω αυτό γιατί ακούω πιο δυνατά τη φωνή του. Λες και κάτι έχει αλλάξει στη φωνή του. Τα ρούχα του δεν άλλαξαν.

Ίδια χειμώνα καλοκαίρι.

Ταξιδευτής
6 Ιουλίου 2012