Πεντανόστιμα είναι Σοφία, αλλά τ’ άλλα είναι που αδυνατίζουν. Στη μαγειρική οι συνδυασμοί είναι όλη η νοστιμιά, όπως και στη ζωή.
Το κακό είναι, ότι είναι νόστιμο απαγορεύεται. Και στη μαγειρική και στη ζωή.
Νομίζω ότι και για τα δυό φταίνε οι χιλιάδες θρησκείες. Τελικά αυτές είναι που βάζουν τρικλοποδιές στην εξέλιξη της επιστήμης, η οποία είναι μία. Νηστεία εδώ, νηστεία εκεί, νηστεία παραπέρα. Κατοχικό σύνδρομο, δημιουργεί τελικά η νηστεία.
Απ’ αυτό το κατοχικό σύνδρομο πάσχει ολόκληρη η ανθρωπότητα σήμερα. Δικό μου τούτο, δικό μου εκείνο, δικό μου το άλλο. Όλα υπό κατοχή.
Υπό κατοχή ο άντρας, υπό κατοχή η γυναίκα, υπό κατοχή η κοινωνία, υπό κατοχή η χώρα μας, υπό κατοχή τελικά είναι όλα.
Για να κατέχεις κάτι πρέπει να έχεις χρήματα, να το αγοράσεις. Τότε γίνεται δικό σου, το κατέχεις. Για να έχεις χρήματα όμως, πρέπει να είσαι o ίδιος υπό κατοχή,. Tης εργασίας, του χρόνου, της δουλικότητας ολόκληρου του εμφανούς και αφανούς είναι σου. Έτσι ενώ νομίζεις ότι κατέχεις, βρίσκεσαι ο ίδιος υπό κατοχή. Όλα πουλιούνται κι όλα αγοράζονται. Σ’ αυτό το παζάρι, το παιχνίδι είναι ποιος θα κατέχει τον άλλον.
Θρησκεία και πολιτική μάχονται ανελέητα, ποιος θα κατακτήσει ποιόν. Αδίστακτα μας οδηγούν στον πόλεμο. Είτε οικονομικοί, είτε θρησκευτικοί ήταν όλοι οι πόλεμοι. Και σήμερα ζούμε τον μεγαλύτερο οικονομικό πόλεμο.
Κανείς δεν μιλάει πια για αυτά που δεν παζαρεύονται, για τη φιλία, το χαμόγελο, την ανιδιοτέλεια της αλληλεγγύης. Tιμής ένεκεν.
Το παράδοξο είναι, ότι απαγορεύεται φουντώνει. Όσοι μιλούν για ηθική, είναι οι πιο ανήθικοι. Όσοι για ειρήνη, έχουν στο μυαλό τους τον πόλεμο.
Τα σύνορα. Αυτό είναι που βασανίζει τους ανθρώπους, τα σύνορα, στο χωριό οι φράχτες και στις χώρες οι μεγαλόσχημες ρητορείες.
Στην εποχή την αρρωστημένης ατομικότητας, ούτε δύο, ούτε τρεις αντέχουν, πόσο μάλλον οι συλλογικότητες. Είναι μακριά οι εποχές των κοινοβίων.
Κάντε έρωτα, όχι πόλεμο ήταν το σύνθημα. Θα ξανάρθει, όταν όλα περάσουν.
Ταξιδευτής
25 Ιουλίου 2012
Νομίζω ότι και για τα δυό φταίνε οι χιλιάδες θρησκείες. Τελικά αυτές είναι που βάζουν τρικλοποδιές στην εξέλιξη της επιστήμης, η οποία είναι μία. Νηστεία εδώ, νηστεία εκεί, νηστεία παραπέρα. Κατοχικό σύνδρομο, δημιουργεί τελικά η νηστεία.
Απ’ αυτό το κατοχικό σύνδρομο πάσχει ολόκληρη η ανθρωπότητα σήμερα. Δικό μου τούτο, δικό μου εκείνο, δικό μου το άλλο. Όλα υπό κατοχή.
Υπό κατοχή ο άντρας, υπό κατοχή η γυναίκα, υπό κατοχή η κοινωνία, υπό κατοχή η χώρα μας, υπό κατοχή τελικά είναι όλα.
Για να κατέχεις κάτι πρέπει να έχεις χρήματα, να το αγοράσεις. Τότε γίνεται δικό σου, το κατέχεις. Για να έχεις χρήματα όμως, πρέπει να είσαι o ίδιος υπό κατοχή,. Tης εργασίας, του χρόνου, της δουλικότητας ολόκληρου του εμφανούς και αφανούς είναι σου. Έτσι ενώ νομίζεις ότι κατέχεις, βρίσκεσαι ο ίδιος υπό κατοχή. Όλα πουλιούνται κι όλα αγοράζονται. Σ’ αυτό το παζάρι, το παιχνίδι είναι ποιος θα κατέχει τον άλλον.
Θρησκεία και πολιτική μάχονται ανελέητα, ποιος θα κατακτήσει ποιόν. Αδίστακτα μας οδηγούν στον πόλεμο. Είτε οικονομικοί, είτε θρησκευτικοί ήταν όλοι οι πόλεμοι. Και σήμερα ζούμε τον μεγαλύτερο οικονομικό πόλεμο.
Κανείς δεν μιλάει πια για αυτά που δεν παζαρεύονται, για τη φιλία, το χαμόγελο, την ανιδιοτέλεια της αλληλεγγύης. Tιμής ένεκεν.
Το παράδοξο είναι, ότι απαγορεύεται φουντώνει. Όσοι μιλούν για ηθική, είναι οι πιο ανήθικοι. Όσοι για ειρήνη, έχουν στο μυαλό τους τον πόλεμο.
Τα σύνορα. Αυτό είναι που βασανίζει τους ανθρώπους, τα σύνορα, στο χωριό οι φράχτες και στις χώρες οι μεγαλόσχημες ρητορείες.
Στην εποχή την αρρωστημένης ατομικότητας, ούτε δύο, ούτε τρεις αντέχουν, πόσο μάλλον οι συλλογικότητες. Είναι μακριά οι εποχές των κοινοβίων.
Κάντε έρωτα, όχι πόλεμο ήταν το σύνθημα. Θα ξανάρθει, όταν όλα περάσουν.
Ταξιδευτής
25 Ιουλίου 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου