Μόλις ο φόβος πλησιάσει, να του επιτεθείς και να τον εξοντώσεις..
Τσανάκυα, 370-280 π. X., Ινδός σοφός & πολιτικός
Όλοι λέμε κάτι εδώ μέσα, μπορεί να μην έχουμε δις οικονομικές γνώσεις (ευτυχώς έχουν οι οικονομολόγοι !), μπορεί να μην έχουμε πρόσβαση μέσα στα μαγειρεία και τα καμαρίνια των επαγγελματιών της πολιτικής, βλέπε κόμματα και παραχώματα, μπορεί να μην είμαστε δημοσιογράφοι να σκαλίζουμε την επικαιροποιημένη υστερόβουλη πολιτική παπαγαλία, πολλά μπορεί.
Είμαστε όμως, εμείς που βιώνουμε την καθημερινότητα, δεν την αναλύουμε μέσα από γυάλινα κλουβιά με εξυπνακίστικες θεωρίες εκ του ασφαλούς.
Είμαστε οι δέκτες των αποφάσεων κάποιων άλλων. Τα αποτελέσματα γνωστά.
Αυτή είναι και η μεγάλη διαφορά του Σύριζα, απ' τα κόμματα αστικής εξουσίας.
Εκείνοι αποφάσιζαν για μας χωρίς εμάς, για ίδιον όφελος. Της διαπλοκής το κάγκελο, και μη ψάχνουμε τώρα τον τορό ενώ τον λύκο τον βλέπουμε.
Ο Σύριζα για τη ώρα είμαστε όλοι εμείς. Μην προδικάζουμε το μέλλον και μη πυροβολούμε τον πιανίστα πριν τον ακούσουμε.
Είναι φυσικό να γίνουν λάθη όσο το κύμα μεγαλώνει, είναι φυσικό αυτοί που δεν θέλουν να χάσουν τα κλοποκεκτημένα τους θα χρησιμοποιήσουν όλα τα πολεμικά μέσα που διαθέτουν, να κρατηθούν στην εξουσία την οποία κατείχαν και κατέχουν ακόμα.
Αν ήμασταν σε περίοδο ειρήνης με ελαφρά την καρδία, θα συγχωρούσε κανείς την αποχή. Σε περίοδο πολέμου, όπως τώρα, η μη συμμετοχή στις αποφάσεις είναι εγκληματική αχρηστία.
Συμμετοχή τώρα σημαίνει αναλαμβάνω τις ευθύνες μου, σημαίνει ότι μπορώ και μετά να έχω φωνή, να έχω ζωή. Οι απέχοντες αφαιρούν το δικαίωμα από τον ίδιο τον εαυτό τους, να αναλογισθούν εκ των υστέρων τα πιο απλά γιατί.
Εκείνοι αποφάσιζαν για μας χωρίς εμάς, για ίδιον όφελος. Της διαπλοκής το κάγκελο, και μη ψάχνουμε τώρα τον τορό ενώ τον λύκο τον βλέπουμε.
Ο Σύριζα για τη ώρα είμαστε όλοι εμείς. Μην προδικάζουμε το μέλλον και μη πυροβολούμε τον πιανίστα πριν τον ακούσουμε.
Είναι φυσικό να γίνουν λάθη όσο το κύμα μεγαλώνει, είναι φυσικό αυτοί που δεν θέλουν να χάσουν τα κλοποκεκτημένα τους θα χρησιμοποιήσουν όλα τα πολεμικά μέσα που διαθέτουν, να κρατηθούν στην εξουσία την οποία κατείχαν και κατέχουν ακόμα.
Αν ήμασταν σε περίοδο ειρήνης με ελαφρά την καρδία, θα συγχωρούσε κανείς την αποχή. Σε περίοδο πολέμου, όπως τώρα, η μη συμμετοχή στις αποφάσεις είναι εγκληματική αχρηστία.
Συμμετοχή τώρα σημαίνει αναλαμβάνω τις ευθύνες μου, σημαίνει ότι μπορώ και μετά να έχω φωνή, να έχω ζωή. Οι απέχοντες αφαιρούν το δικαίωμα από τον ίδιο τον εαυτό τους, να αναλογισθούν εκ των υστέρων τα πιο απλά γιατί.
Η πολιτική που εφαρμόστηκε εδώ και 38 χρόνια στη χώρα μας την ζήσαμε. Ονοματεπώνυμη.
Είναι κάποιος περήφανος; Τότε ας συνεχίσει με το ίδιο τρένο τη διαδρομή και ας απολαμβάνει τα ερείπια μιας χαμένης εκδρομής, μιας ολόκληρης ζωής.
Απελπισία: φόβος χωρίς ελπίδα.(Καρτέσιος, 1596-1650, Γάλλος φιλόσοφος)
Εμείς μιλάμε για ανατροπή, χωρίς ιδιοτέλειες.
Ο βρεγμένος δεν φοβάται τη βροχή, ούτε αν αστράφτει και βροντά από τους μαύρους οικονομικολοσσούς κάνει πίσω.
Είμαστε έτοιμοι για όλα, δεν αφηνόμαστε στον αργό θάνατο.
Το πρόγραμμα του Σύριζα είναι εδώ, είναι το μέλλον.
Κι έχει χρώμα. Είναι της ελπίδας.
Εμείς δεν λογαριάζουμε το τίμημα, λογαριάζουμε την μοναδικότητα κάθε Ανθρώπου.
Εμείς, είμαστε όλοι εμείς.
Ταξιδευτής
2 Ιουνίου 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου