Δεν ήθελε ν' ανήκει πουθενά, μόνο στη φύση, ούτε σε πολιτική ομάδα, ούτε σε θρησκευτικό δόγμα, μόνο στην ελευθερία της σκέψης, δεν ήθελε ν' ανήκει πουθενά, ούτε στα φιλολογικά σαλόνια, μήτε στον ιστό της κλειστής πόλης, μιλούσε με τα δέντρα, έτρωγε παπαρούνες και τριαντάφυλλα, περπατούσε δίχως ομπρέλα στη βροχή, πρόθυμος πάντα να ριχτεί στη μάχη, άγρυπνος τις νύχτες μετρούσε τ' αστέρια, κι όταν τον εγκατέλειπαν όλοι και όλα, έπαιρνε αγκαλιά το φεγγάρι, αγαπούσε με πάθος τη ζωή, ήταν η μόνη εξάρτηση που άντεχε. Ήταν, λένε, ένας ιδιόρρυθμος άνθρωπος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου