Χαράματα στον Κόζιακα. Πήγα να μιλήσω στα ίσια με το Θεό. Κοιταζόμασταν ώρες στα μάτια, σαν αθώα παιδιά. Επειδή και οι δυό είμαστε ένοχοι.
Είπαμε και οι δυό τόσα ψέματα για την ομορφιά, αλλά αφήσαμε την ασχήμια να θερίζει. Του είπα πως από ψηλά η γη είναι όμορφη, αν πας όμως κάτω θα δεις είναι γεμάτη πληγές. Ποτάμι κυλάει ο πόνος και το αίμα. Γιατί; Στη γη λένε πως είσαι παντοδύναμος! Μεταξύ μας τώρα, μήπως μας βαρέθηκες και είπες άστους να βγάλουν τα μάτια τους, τους έδωσα καρδιά και μυαλό και αυτοί τ' αχρήστεψαν και τα δυό. Τι παίζει τελικά; Μήπως αγάπησες κάποιον άλλο πλανήτη πιο πολύ και μας έχεις παρατημένους στο έλεος;
Άκουγε με προσοχή τι τούλεγα αλλά δεν μίλαγε. Έτσι κάνει πάντα. Μέγας διπλωμάτης ο Θεός.
Καθόμασταν κάτω από ένα πλατάνι, μια πηγή ανέβλυζε κρυστάλλινο νερό, κάτω άχνιζε το φως του Θεσσαλικού κάμπου, ήταν μαγευτικό το πρωινό. Ξημέρωνε η Κυριακή.
Ήταν τόσο ήρεμος, μη μου τους κύκλους τάρατε! Είπα να τον τσιγκλίσω.
Λένε πως είσαι παντού, τελικά μήπως είσαι εκεί που θες; Αφήνεις και πεθαίνουν παιδιά και ζουν οι βάρβαροι. Πάλι δεν απάντησε. Τον είδα όμως, χαμογέλασε ελαφρά.
Η αλήθεια είναι ότι ένοιωσα πιο γαλήνιος συνομιλώντας μαζί του, αλλά δεν πάω συχνά, η ανηφόρα είναι μεγάλη και οι υποχρεώσεις πολλές.
Όταν γύρισα στο χωράφι για δουλειά, ο παπάς του χωριού είχε τέρμα τα μεγάφωνα της εκκλησίας. Ήταν εκεί που λέει, " τα καλά και συμφέροντα..."
22 Ιουλίου 2018
Είπαμε και οι δυό τόσα ψέματα για την ομορφιά, αλλά αφήσαμε την ασχήμια να θερίζει. Του είπα πως από ψηλά η γη είναι όμορφη, αν πας όμως κάτω θα δεις είναι γεμάτη πληγές. Ποτάμι κυλάει ο πόνος και το αίμα. Γιατί; Στη γη λένε πως είσαι παντοδύναμος! Μεταξύ μας τώρα, μήπως μας βαρέθηκες και είπες άστους να βγάλουν τα μάτια τους, τους έδωσα καρδιά και μυαλό και αυτοί τ' αχρήστεψαν και τα δυό. Τι παίζει τελικά; Μήπως αγάπησες κάποιον άλλο πλανήτη πιο πολύ και μας έχεις παρατημένους στο έλεος;
Άκουγε με προσοχή τι τούλεγα αλλά δεν μίλαγε. Έτσι κάνει πάντα. Μέγας διπλωμάτης ο Θεός.
Καθόμασταν κάτω από ένα πλατάνι, μια πηγή ανέβλυζε κρυστάλλινο νερό, κάτω άχνιζε το φως του Θεσσαλικού κάμπου, ήταν μαγευτικό το πρωινό. Ξημέρωνε η Κυριακή.
Ήταν τόσο ήρεμος, μη μου τους κύκλους τάρατε! Είπα να τον τσιγκλίσω.
Λένε πως είσαι παντού, τελικά μήπως είσαι εκεί που θες; Αφήνεις και πεθαίνουν παιδιά και ζουν οι βάρβαροι. Πάλι δεν απάντησε. Τον είδα όμως, χαμογέλασε ελαφρά.
Η αλήθεια είναι ότι ένοιωσα πιο γαλήνιος συνομιλώντας μαζί του, αλλά δεν πάω συχνά, η ανηφόρα είναι μεγάλη και οι υποχρεώσεις πολλές.
Όταν γύρισα στο χωράφι για δουλειά, ο παπάς του χωριού είχε τέρμα τα μεγάφωνα της εκκλησίας. Ήταν εκεί που λέει, " τα καλά και συμφέροντα..."
22 Ιουλίου 2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου