18 Ιουλ 2018

Στο παζαρι


Ένας στην Ζάκυνθο, ο άλλος στο Βόλο. Αυτόχειρες χθες. Ο ένας από καρδιά, ο άλλος από εγκεφαλικό, ο τρίτος από καρκίνο. Και η μισή Ελλάδα στο αδιέξοδο της κατάθλιψης. Βλέπουμε το αποτέλεσμα, η αιτία όμως αποκρύπτεται κάθε φορά δόλια πνιγμένη. Η χώρα μας ολοένα αποδεκατίζεται, ώστε σε λίγα χρόνια θα απομείνει μισή. Τις πταίει; Ο κεραυνός εν αιθρία. Αφού όλοι εμείς τους άλλους κρίνουμε για ότι στραβά ποιούμε, δεν απέμεινε άλλος κανείς να φταίει. Μπορεί η μοίρα, η κατάρα του θεού, οι γραβάτες και τα μούσια. Φταίνε πάντως οι άλλοι. Εμείς ποτέ.
Άραγε απλά μαθήματα πολιτικής, διάβασαν ποτέ οι εκάστοτε φιλόδοξοι κυβερνήτες μας. Δεν μιλάω για ολόκληρα βιβλία, αυτά τα μισούν όπως ο διάβολος το λιβάνι.
Ας πούμε, πως είμαστε δέκα άτομα, οι επτά πεινάνε, -συνήθως αυτοί που δουλεύουν πιο σκληρά, και οι τρεις τρώνε με χρυσά κουτάλια,- συνήθως οι επιτήδειοι. Τι κάνει τότε ένας σκεπτόμενος πολιτικός; Ένας οπαδός του καπιταλισμού υπόσχεται στο πολύ μέλλον θα τ' αλλάξει όλα. Θα κάνει και τους επτά που πεινάνε επιτήδειους. Σιώπα ρε μεγάλε; Όλο αυτό το σύνθετο, μόνος σου το σκέφτηκες; Η απάντηση του αριστερού της εξουσίας -πιο διπλωματική, είναι πως εργάζεται για το καλό των επτά.
"Χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία. Εγώ κρατάω την ουσία κι ονειρεύομαι" μακριά από Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες.
Πολύ παζάρι στην πλατεία.

Κωστής Ταξιδεύων
18 Ιουλίου 2018

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου