13 Ιουλ 2018

Ο έρωτας


Ξαπλωμένος απόψε στη μέση του χωραφιού, μετράω τ' αστέρια. Δακρύζουν τα μάτια μου, όταν θυμάμαι. Χορεύουν τότε, χίλια αστέρια πάνω μου. Χορεύεις κι εσύ, μέσα στο άσπρο σου φόρεμα. Μεθάω απόψε πίνοντας δάκρυα και χαμόγελα, ματιές και σημάδια. Ο χορός των αστεριών δυναμώνει στην ερημιά της νύχτας. Τα μάτια σου, δυο φεγγάρια του καλοκαιριού, στην πιο σκοτεινή μου νύχτα, τυλίγουν τα δικά μου. Φιγούρες του έρωτα και της αγάπης, κλέβουν την ανυπαρξία της ζωής μου. Σκύβεις πάνω μου, μοσχοβολάς όνειρο. Σ' έναν κόσμο που έπαψε να ονειρεύεται, εσύ φωτίζεις τα σκοτάδια του. Εσύ και το χώμα. Εσύ, τα πουλιά και τα δέντρα. Εσύ και τ' αστέρια. Εσύ κι όλη η φύση κρατάν τη ζωή. Εσύ. Πάντα εσύ, ο έρωτας.


13 Ιουλίου 2018

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου