Ένα τεράστιο γερασμένο καράβι καταμεσίς στο χωράφι. Τα δέντρα, τα κλήματα, οι φράουλες και οι τριανταφυλιές, πήραν τις ρίζες τους κι έφυγαν. Κι η μικρή αγαπημένη μου ροδιά, που την έβλεπα ντελικάτη και τη φρόντιζα περισσότερο, με παράτησε κι αυτή; Βαθιές γούρνιες και λάκοι με φρέσκο χώμα το μαρτυρούσαν. Κανένας άνθρωπος δεν θα μπορούσε να καταφέρει αυτό σε μια νύχτα.
Μόλις είχα κόψει όλα τα χορτάρια, τα δέντρα ήταν χαρούμενα που ανέπνευσαν, καμάρωναν για τους ελεύθερους κορμούς τους, έπαιζαν με τα φύλλα τους, χαμογελούσαν μεταξύ τους. Ήταν η ιεροτελεστία της ομορφιάς η ώρα που έφυγα, αργά χθες το απόγευμα.
Τι έγινε τη νύχτα;
Σαν την Αργώ του Ιάσονα τούτο το καράβι, πως έφτασε ως εδώ κολυμπώντας στη στεριά, ποιο χρυσόμαλλο δέρας το παρέσυρε, ποιοί αργοναύτες το κωπηλάτησαν ανάμεσα σε συμπληγάδες πέτρες; Ένα περιστέρι πετάει πάνω του, μα ποτέ δεν είδα περιστέρι στο χωράφι, ούτε καράβι φυσικά.
Μένω ψύχραιμος και το κοιτώ με απορία, συμβαίνουν τόσα απίστευτα στην εποχή μας αυτοσαρκάζοντας τη στενοχώρια μου, που πήγαν τα δέντρα, πως ήρθε εδώ ένα καράβι. Ίσως όπως ένας άντρας σφάζει μια γυναίκα, όπως οι πρωθυπουργοί στέλνουν τα παιδιά τους σε πανάκριβα πανεπιστήμια, πυροβολώντας στο πέρασμά τους φτωχά παιδιά απ' την ελάχιστη σπουδή, όπως ένα μοντέλο αφήνει την αμύθητη περιουσία του κληρονομιά στο σκύλο του. Προκειμένου να λέω τις γνωστές βρισιές λέω τέτοια και άλλα τέτοια.
Είναι μια αφύσικη κενή μέρα, κάθομαι με την Λίζα και κοιταζόμαστε μια στα μάτια, μια κοιτάμε το καράβι. Λίζα πως ήρθε το καράβι εδώ, που πήγαν τα δέντρα, τι έγινε Λίζα τη νύχτα του κόσμου; Η Λίζα γαυγίζει, εγώ δεν την καταλαβαίνω. Λίζα υπάρχουν εξωγήϊνοι; Ρωτούσα εγώ τη Λίζα, αν υπάρχουν εξωγήϊνοι, ας απαντήσει πρώτα ο άνθρωπος και μετά ο σκύλος. Αν υπάρχουν, αυτοί πήραν τα δέντρα, ο πλανήτης τους δεν έχει πράσινο φύλλο...
Τουλάχιστον να ήταν ο Μέγας Ανατολικός να ταξιδέψουμε σ' ένα καινούριο κόσμο, που να βρεις τώρα κωπηλάτες να ταξιδέψουν καράβι στη στεριά;
Το όνειρο έπαιρνε εφιαλτικές διαστάσεις, είχα ιδρώσει, ευτυχώς δεν είχα κλείσει τη νύχτα το παράθυρο και με ξύπνησε η δυνατή πρωινή βροχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου