Η στερνή...

 "Η στερνή, η πιο ιερή μορφή θεωρίας είναι η πράξη" 

Νίκος Καζαντζάκης

Κανένα κείμενο, κανένα ποίημα, δεν μπορεί να συγκριθεί με την πράξη, όπως καμιά φωτογραφία με τη ζωντανή θέαση. Η θεωρία είναι το κίνητρο, ως εκεί φτάνουμε όλοι, ως την πράξη λίγοι.

Τα παιδιά των μηχανουργείων δεν αναλίσκονται στα λόγια, δουλεύουν σκληρά. Με τα λόγια κτίζεις ανώγια και κατώγια, λέει ο λαός.

" Όλες οι ιδέες, όλα τα γνωμικά, όλες οι συζητήσεις, όλα τα πιστεύω είναι συνθηματολογία" έλεγε ο Γκυ ντε Μωπασάν

Όμορφη φθινοπωρινή μέρα, τα φύλλα των δέντρων κιτρινίζουν αργά, αθόρυβα, πέφτουν στο χώμα, θα γίνουν λίπασμα, τα δέντρα ξέρουν να δουλεύουν με τους νόμους της φύσης,  μόνο να δίνουν ξέρουν ακούραστα, καρπούς κι ανάσα στη ζωή. Δεν φωνασκούν, δεν σπαταλιένται άσκοπα, έχουν βάλει στόχο να ψηλώσουν, έναν πόντο, δέκα μέτρα, δεν νοιάζονται πόσο, μόνο να ψηλώσουν θέλουν, να γίνουν σταθερά και δυνατά από μακριά, τρυφερά από κοντά καί να μιλάνε με τους καρπούς τους. Ο καρπός του δέντρου η πράξη του ανθρώπου. Τα φύλλα του δέντρου μοιάζουν με τις λέξεις. 

Τα σύννεφα παίζουν κρυφτό με τον ήλιο. Σύννεφα είναι, πάνε όπου φυσάει ο άνεμος, άλλοτε φέρνουν βροχή και άλλοτε κόβουν άσκοπες βόλτες, το ίδιο κάνουν και τα λόγια. Η βροχή είναι η πράξη, αυτή χρειάζεται η γη να ποτισθεί και να καρπίσει. 

Ούτε τα φύλλα, ούτε τα σύννεφα φτάνουν. Ούτε τα λόγια. 

Μόνο τα έργα των ανθρώπων, μόνο οι καρποί  του δέντρου, ολοκληρώνουν τον προορισμό.