8 Αυγ 2018

Περί νόμων και παρα-νόμων


Τα σωστά δια γυμνού οφθαλμού που δεν εφαρμόζονται, π.χ αυθαίρετα και νόμοι του συμφέρειν που εφαρμόζονται π.χ μισθοί και προνόμια βουλευτών και άλλων αξιωματούχων. Και πότε; Στη χειρότερη μεταπολεμική περίοδο που βιώνει η χώρα. Όταν εδώ και δέκα χρόνια περνάμε μια κατάσταση εκτάκτου ανάγκης που όλα κρίνονται διαφορετικά.
Το ελάχιστο χρέος μιας κυβέρνησης θα ήταν να μην κόβει π.χ την σύνταξη των 430 σε 400 και των 2800 σε 1700. Είναι ανήθικο. Και πάνω απ' τους νόμους είναι η ηθική.
Αυτό το λένε βια της εξουσίας και ως γνωστόν η βία γεννάει βια, και ότι πάει να κτιστεί γκρεμίζεται πάλι. Μια κοινωνία που σιγοβράζει μετά τα τρία χρόνια υπομονής και του περίμενε μήπως.
Το περίμενε τελείωσε για τον Σύριζα. Από Σεπτέμβρη θα ανάψουν πολλές φωτιές. Και θα χρεωθεί το καμία ελπίδα πια στο λαό. Θα ξαναστείλει αρκετούς στου χάρου τα δόντια, άλλους στο σπίτι τους, πολλούς στο γαμηθείτε όλοι και αυτόν εκεί που ήταν, όταν έλεγε υπάρχει ελπίδα. Και μη μας πει σας έβγαλα απ' τα μνημόνια, με τόσα θύματα. Ατέλειωτα τα θύματα και καθημερινά, αυτού του πολέμου. Που είδα τον πόλεμο; Μα έτσι γίνονται οι πόλεμοι στην εποχή μας. Επειδή οι νεκροί δεν έχουν σφαίρα στο σώμα; Μα αφού διαλύονται ύπουλα μυαλά, καρδιές, σκέψη, όνειρα, δουλειές, σπίτια.
Τι δεν καταλαβαίνουμε;
υ.γ το παράδειγμα με τις συντάξεις είναι από γνωστά μου πρόσωπα. Ο πρώτος αγρότης και ο δεύτερος τραπεζικός γύρω στα εξήντα. Ήθελα να τονίσω το παιχνίδι. Τεράστιες αποκλίσεις παροχών ανάλογα με τα συμφεροντα. Πριν τον Σύριζα αυτά. Τώρα δεν ξέρω πως είναι. Σε οκτώ χρόνια θα ξέρω.
Έγραψα αυτό το υ.γ. γιατι θεωρώ καμία σύνταξη απ' το όριο επιβίωσης και κάτω δεν έπρεπε να πειράξουν. Στους ορόφους γίνονταν και γίνεται πάρτι. Αλλά αυτό θέλει άλλα κριτήρια, όχι πάντως του Σύριζα.

8 Αυγούστου 2018

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου