Στάθηκα τυχερός στη ζωή μου. Γεννήθηκα σε μια πλούσια χώρα, σε μια οικογένεια που όλα έρρεαν άφθονα, χρήμα, νταντάδες, ιδιαίτερα φροντιστήρια. Το εργοστάσιο παραγωγής εμφιαλωμένου νερού του πατέρα μου ήταν από τα μεγαλύτερα, οι ορίζοντες ήταν ανοιχτοί για μένα. Δεν χρειάστηκε να δώσω πανελλήνιες εξετάσεις, στα δεκαοκτώ μου έφυγα στην Αμερική, σ' ένα από τα καλύτερα και ακριβότερα Πανεπιστήμια, ώστε επιστρέφοντας να μεγαλώσω ακόμα τις επιχειρήσεις του πατέρα μου. Όταν το καλοκαίρι του '20 έβλεπα την Ελλάδα να γίνεται ένα απέραντο εργοτάξιο και να αναπτύσεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, ήταν η πρώτη φορά που αγχώθηκα στη ζωή μου, μήπως και δεν προλάβω το αεροπλάνο της απογείωσης.
Τελικά το πρόλαβα, βρήκα αμέσως δουλειά, ακριβοπληρωμένη και αναπαυτική. Χαίρομαι να ανταλάσσω ιδέες με τον Πρωθυπουργό, πως εμείς οι νέοι που ξενιτευτήκαμε, μπορούμε πια να επιστρέφουμε μαζικά στην Ελλάδα και να συμμετέχουμε στο θαύμα που συντελλείται. Κύριε Πρωθυπουργέ σας ευχαριστώ γιατί στο προσωπό μου τιμάτε τη νεολαία, δείχνοντας το δικό μου παράδειγμα σ' αυτό το δημοκρατικό συνέδριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου