Η μαγεία του ραδιοφώνου και η κραυγή απόγνωσης της κοινωνίας

 Η μαγεία του ραδιοφώνου και η κραυγή απόγνωσης της κοινωνίας

Ηλιόλουστη μέρα του Νοέμβρη, τα μάτια δεν χορταίνουν την ομορφιά της φθινοπωρινής ανταύγειας, τα αυτιά κουράζονται στην κραυγή απόγνωσης μιας κοινωνίας που βυθίζεται ολοένα στη μοναξιά της ανημπόριας.

Ο ιστορικός σιδηροδρομικός Βόλου κλείνει εν μια νυχτί, η μουσικός που δούλευε αναπληρώτρια στο σχολείο είκοσι χρόνια φέτος την έστειλαν στην ανεργία, οι μουσικοί διεκδικούν επίδομα ανεργίας που έπρεπε να πάρουν τον Ιούλιο, τα κενά στα σχολεία ναι μεν, αλλά οι εκπαιδευτικοί δεν φτάνουν,    άνθρωποι με άδεια τεπόζιτα ξεπαγιάζουν από τώρα, γιατροί και νοσοκομεία σηκώνουν τα χέρια ψηλά, νέος πέθανε από covid διασωληνωμένος εκτός ΜΕΘ, ντελιβεράς στο Βόλο, ξεψύχαγε δυό μέρες εκτός ΜΕΘ, από θαύμα βρέθηκε την τρίτη μέρα, όλοι λίγο πολύ επιβάλλεται πρόσκαιρα να πιστέψουμε στα θαύματα. Επίσης επιβάλλεται να μην αρρωστήσουμε γιατί οι ΜΕΘ τέλος. Κάποιος έλεγε πως είναι πεταμένα λεφτά οι ΜΕΘ, μόνο τα όπλα είναι επένδυση, τουλάχιστον να πεθαίνουμε ελεύθεροι.

Μετά στο ραδιόφωνο καπάκι πέφτει το τραγούδι, είναι άλλο να πεθαίνεις για την Ελλάδα και άλλο εκείνη να σε πεθαίνει. Η μαγεία του ραδιοφώνου, εκεί που σε βομβαρδίζει, εκεί σε ανασταίνει. 

Στη τηλεόραση δεν είναι έτσι, δείχνουν κάτι σύριγγες να, σαν να μας λένε μακριά απ' το εμβόλιο, βέβαια πάντα έτσι γίνεται με την εικόνα, είναι το παραβάν που κρύβει ότι κρύβεται. 

Το ραδιόφωνο απλώνεται στο χωράφι, νομίζω πως χωρίς αυτό δεν θα μεγάλωναν τα δέντρα. Θα μαράζωναν αν τους άνοιγα την τηλεόραση, όπως καρφώνονται οι άνθρωποι στον καναπέ και αποβλακώνονται. 

Ένας ιδιωτικός γιατρός διαμαρτύρεται, που θα αφήσω τους ασθενείς μου λέει αν με επιτάξουν τη Δευτέρα, κάνει πρόβα στο ραδιόφωνο να τους τα πει, αύριο στην Αθήνα. Οι άλλοι κάνουν πρόβα να τον ακούσουν; Προβαρισμένοι είναι από χρόνια, τον βεβαιώνει η δημοσιογράφος. 

Να τώρα, έτσι μου γουστάρεις έτσι σ' αγαπώ, τα κίτρινα πεσμένα φύλλα στροβιλίζονται, βοηθάει και το αεράκι βέβαια, γειά σου κοπελάρα μου, όλα είναι υπό έλεγχο λέει η κυβέρνηση, δυστυχώς ένα ποσοστό θα πεθάνουμε, αριθμοί είμαστε...κι αλλού πεθαίνουν λέει η κυβέρνηση, δεν είναι τίποτα θα περάσει, τι στο ράντσο, τι στην ΜΕθ, μας πετάει κι έναν Γιάλομ, τίποτα δεν θα καταλάβεις και ξεμπέρδεψε. 

Αλλάζω σταθμό, εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο, ο Ξυλούρης, ο Ρίτσος.