~ Αναρωτιέμαι γιατί ο λόγος μας, δεν έχει καμία πρόσβαση στους νέους. Ίσως είναι πολλά τα λάθη μας για να μας δείχνουν πια εμπιστοσύνη.
~Όταν μεγαλώσεις θ' αλλάξεις, μας έλεγαν παλιά οι δεξιοί. Ίσως το λένε και τώρα. Κάνουμε ότι μπορούμε να συμβιβαστείς, θα σου τσακίσουμε τα όνειρα και θα ωριμάσεις. Σήμερα οι περισσότεροι νέοι έχουν τα όνειρα αλλού. Εδώ τους τα τσάκισαν ήδη.
~Αλήθεια, πόσοι νέοι διαβάζουν πια εφημερίδα; Γιατί; Ίσως δεν τους ενδιαφέρουν τα δωράκια που προσφέρουν να τους εξαγοράσουν. Βέβαια και πόσοι ηλικιωμένοι απέμειναν να αγοράζουν τις νάυλον συσκευασίες. Αντί να επικεντρωθούν στην ουσία της γραφής και των προβλημάτων, οι περισσότερες θυμιατίζουν την εξουσία. Δεν λέω το χρειάζεται, αλλά γίναμε τοπίο στην ομίχλη.
~ Όλο αναρωτιέμαι σήμερα, λόγω ζέστης είναι, θα μου περάσει.
Πόσοι μπορούν να κάνουν έστω και πέντε μέρες διακοπές; Εντάξει ο ιος, οικονομικά λέω. Δούλευε και μη ερεύνα. Σίγουρα δεν λέω για τον Πρωθυπουργό, αυτός δικαιούται το μισό καλοκαίρι, έρχεται βαρύς χειμώνας. Επίσης βαρύ χειμώνα έχουν και στη Βραζιλία αυτές τις μέρες. Συμπτώσεις;
Φυσικά είμαστε καλύτερα απ' τη Βραζιλία. Εκεί υποφέρουν 211 εκατομμύρια, σε μας μόνο 11.
~Ζούμε μια παράλληλη εικονική πραγματικότητα βίας. Έτσι εμποτίζεται ο σύγχρονος άνθρωπος. Συχνά και ενίοτε κάποιοι την μπερδεύουν με την αληθινή ζωή. Σκοτώνουν τη γυναίκα τους π.χ, κτήμα τους είναι, ότι θέλουν κάνουν. Στην απολογία τους πάντα μετανοιώνουν. Και στον εξομολόγο. Βέβαια δεν φταίει τίποτα άλλο παρά η κακιά η ώρα. Μόνο που οι κακιές ώρες τείνουν να ξεπεράσουν τις καλές. Θεός φυλάξει σόδομα και γόμορα γίναμε.
~Αν βλέπεις το σπίτι σου να καίγεται και μένεις ατάραχος, θα έγραφε ο Κίπλιγκ. Πως γίνεται αυτό; Οι φωτογραφίες, τα βιβλία σου, οι προσωπικές στιγμές σου; Ένας μικρός θάνατος.
~Ούτε φανταζόμουν ποτέ ότι θα ζήλευα τα καλαμπόκια. Τα βλέπω που ποτίζονται έτσι δροσιστικά και λέω θα ήθελα απόψε να ήμουν ένα καλαμπόκι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου