Στιγμές

Η Κεφαλονιά μυρίζει θυμάρι, η Σκόπελος πεύκο, η Νάξος έρωτα. Àκούω τα τζιτζίκια στο Πήλιο, το αεράκι στη Σίφνο, στη Κρήτη μαντινάδες. Ηλιοβασίλεμα στον Αρμενιστή, γλυκοχάραμα στη Λευκάδα. Ιόνιο πέλαγος, Αιγαίο πέλαγος, πέλαγος και τα ελληνικά τραγούδια. Βλέπω τους θεόρατους βράχους στα Μετέωρα και τη γραμμή του Κόζιακα. Φως το ελληνικό καλοκαίρι. Στην Επίδαυρο και στους Δελφούς, ανασαίνει ένας άλλος αρχέγονος πολιτισμός. Περπατάω στο φαράγγι του Βίκου, στα πέτρινα σοκάκια της Ηπείρου. Το ναυάγιο στη Ζάκυνθο και η ελαφόνησος στα Χανιά.
Συλλέγω άσπρες θαλασσινές πέτρες στο Μυλοπόταμο και στη Νταμούχαρη. Συλλέγω λέξεις, άμμο, αλάτι, ήλιο, ακόμα και βουνά ολόκληρα συλλέγω. Όλυμπος, Πίνδος, Άγραφα. Περνάω πέτρινες γέφυρες, κολυμπάω στον Αχελώο. Διαβάζω στον ίσκιο του αιονώβιου πλάτανου. Πίνω νερό από κρυστάλινες πηγές. Είμαι ολόκληρος ένα ελληνικό κσλοκαίρι.
Κι ύστερα με ρωτάς που βρίσκω τόση χαρά;

1 Ιουνίου 2018