~ Προχωράμε μπροστά με παλιά υλικά. Αναδύονται μόνα τους στον αφρό καινούρια συνθήματα. Θα προκόψουμε.
~ Έχουμε δύο λύσεις. Να μείνουμε όπως θέλουμε ή να φύγουμε όπως θέλουμε. Λύσεις που δεν τις είχαμε πριν τις εκλογές. Αν είχαμε και εκλογές μες τον Σύριζα για τον πρόεδρο, τότε θα είχαμε το αποτέλεσμα της δημοκρατίας. Δεν πειράζει θα έχουμε εν καιρώ την απλή αναλογική. Ουάου.
~ Επανέρχεται στην επικαιρότητα το φαίνεσθαι και το είναι. Πανάρχαιο
παιχνίδι. «μόνο με την καρδιά βλέπουμε καλά, την ουσία δεν τη βλέπουν τα
μάτια». Μικρός πρίγκηπας, μικρό βιβλίο, μεγάλες αλήθειες.
~ Τα παιδία της Ευρώπης παίζουν, όπως έπαιζαν πάντα. Τους αρέσουν τα παιχνίδια στις πλάτες των λαών. Αλλά με μια κλωτσιά στ’ αρχίδια τους, θα καταλάβουν πως γκρεμίζεται ο κόσμος τους. Ας τη δούμε, να τελειώνουμε.
~ Ακούω κόκκινο. Κάθε λίγο ακούω και τον θάνατο του βιβλίου. Στην πλατεία Κοτζιά. Ακόμα και το κόκκινο ροζ το βλέπω τώρα.
~ Ας πάρει κάποιος την βόμβα απ’ τα χέρια του Ρωμανιά. Μάτι δεν κλείνει, θα σκάσει στα χέρια του.
~ Τριγωνικές συνομιλίες πριν την έναρξη του κρίσιμου Eurogroup, διαβάζουμε. Μακάρι να διαβάσουμε μετά ότι τετραγώνισαν τον κύκλο. Ώστε να πατάει σταθερά η Ευρώπη.
~ Απορεί κανείς με όσους οδήγησαν τη χώρα ως εδώ. Τώρα ζητάνε και τα ρέστα; Μετά από σαράντα χρόνια να περάσουν για το λογαριασμό.
~ Και να μη ξεχνιόμαστε
“Οι μόνοι που αξίζουν για μένα είναι οι τρελοί, αυτοί που τρελαίνονται για να ζήσουν, να μιλήσουν, να σωθούν, που ποθούν τα πάντα την ίδια στιγμή, αυτοί που ποτέ δεν χασμουριούνται ή δεν λένε κοινότοπα πράγματα, αλλά που καίγονται, καίγονται, καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά...” Jack Kerouac
Ταξιδευτής
20 Φεβρουαρίου 2015
~ Τα παιδία της Ευρώπης παίζουν, όπως έπαιζαν πάντα. Τους αρέσουν τα παιχνίδια στις πλάτες των λαών. Αλλά με μια κλωτσιά στ’ αρχίδια τους, θα καταλάβουν πως γκρεμίζεται ο κόσμος τους. Ας τη δούμε, να τελειώνουμε.
~ Ακούω κόκκινο. Κάθε λίγο ακούω και τον θάνατο του βιβλίου. Στην πλατεία Κοτζιά. Ακόμα και το κόκκινο ροζ το βλέπω τώρα.
~ Ας πάρει κάποιος την βόμβα απ’ τα χέρια του Ρωμανιά. Μάτι δεν κλείνει, θα σκάσει στα χέρια του.
~ Τριγωνικές συνομιλίες πριν την έναρξη του κρίσιμου Eurogroup, διαβάζουμε. Μακάρι να διαβάσουμε μετά ότι τετραγώνισαν τον κύκλο. Ώστε να πατάει σταθερά η Ευρώπη.
~ Απορεί κανείς με όσους οδήγησαν τη χώρα ως εδώ. Τώρα ζητάνε και τα ρέστα; Μετά από σαράντα χρόνια να περάσουν για το λογαριασμό.
~ Και να μη ξεχνιόμαστε
“Οι μόνοι που αξίζουν για μένα είναι οι τρελοί, αυτοί που τρελαίνονται για να ζήσουν, να μιλήσουν, να σωθούν, που ποθούν τα πάντα την ίδια στιγμή, αυτοί που ποτέ δεν χασμουριούνται ή δεν λένε κοινότοπα πράγματα, αλλά που καίγονται, καίγονται, καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά...” Jack Kerouac
Ταξιδευτής
20 Φεβρουαρίου 2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου