4 Σεπ 2021

Η νιότη..

Η νιότη καθορίζει το μέλλον, εξάλλου σ' αυτή ανήκει


Ήταν μια μεγάλη εποχή, η Ελλάδα μύριζε ακόμα μπαρούτι, και όνειρο. Η δεκαετία του '60 ξεκίνησε με όραμα για μια καλύτερη ζωή και τελείωσε με τη δικτατορία του αποφασίζομεν και διατάσσομεν. 

Για μας ήταν τα καλύτερά μας χρόνια, ήμασταν παιδιά, οι αλάνες ήταν γεμάτες με φωνές και γέλια. Η χώρα όμως προσπαθούσε να κλείσει τις πληγές της. Τελικά τις έκλεισε με γύψο.

Η κυβέρνηση του Καραμανλή έβαζε  μπροστά το σχέδιο της μεγάλης Αθήνας, των πολυκατοικιών και του τσιμέντου, η κόκκινη Δραπετσώνα έπρεπε να "αναβαθμιστεί", το κόκκινο να διαλυθεί. Και όχι μόνο η Δραπετσώνα. Λες και από τότε άρχισε να ερημώνει η υπόλοιπη χώρα, σταδιακά ο μισός πληθυσμός μαζεύτηκε στην πρωτεύουσα. 

Ο  Τάσος Λειβαδίτης έγραψε τους στίχους, ο Θεοδωράκης τη μουσική, γεννήθηκε η Δραπετσώνα. Κάθε εργάτης, κάθε αγρότης, κάθε πρόσφυγας, ακούμπησε τον καημό και τον πόνο του. Έγινε το λυτρωτικό σύμβολο της φτωχολογιάς, "μ' αίμα χτισμένο, κάθε πέτρα και καημός, κάθε καρφί του πίκρα και λυγμός". 

Άλλη εποχή, φύτρωναν τα όνειρα και τα τραγούδια, γίνονταν απέραντα συλλογικά λιβάδια.  "Γωνιά γωνιά σε καρτερώ, γωνιά γωνιά σε ψάχνω", ο αέρας σφύριζε κρύος και η μάνα έψηνε το ψωμί στη γάστρα.

Ψήλωνε το τραγούδι, ο Μίκης αγκάλιαζε ένα βασανισμένο λαό, έπρεπε να σταθεί όρθιος, ν' αντέξει όσα πέρασε, όσα βίωνε και όσα ακολούθησαν. Απ' τον πόλεμο στον εμφύλιο, απ' τη φτώχια στη μετανάστευση, από την αναμονή στην ταραχή και στη δικτατορία. Οι δύσκολες εποχές γεννάνε μεγάλους ανθρώπους, στον Θεοδωράκη ακούμπησε η Ελλάδα, της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ βγήκε απ' το βιβλίο του Ελύτη, χιλιάδες ο κόσμος στους δρόμους ονειρεύτηκε τη ζωή του, σφυρηλατήθηκε η ψυχή του, άντεξε, έψαξε καινούριους δρόμους. 

Αν δεν βίωνε ότι βίωσε, δεν θα μπορούσε να γράψει ότι έγραψε, είπε ο ίδιος. Τα μεγάλα έργα και οι μεγάλοι μπροστάρηδες είναι ζυμωμένα με το αίμα του λαού. Είναι οικουμενικά και πανανθρώπινα. 

Η μεταπολίτευση είναι ένα καινούριο κεφάλαιο για τη χώρα μας και για τον Θεοδωράκη. Η νιότη καθορίζει το μέλλον, σ' αυτή εξάλλου ανήκει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου