2 Μαΐ 2018

Η πεταλούδα


Σήμερα στο χωράφι είχα παρέα μια πεταλούδα. Ήρθε στην ντομάτα που μόλις φύτεψα και με κοιτούσε. Μια κιτρινόμαυρη με δυό βούλες κόκκινες, μία στο κάθε φτερό της. Στην αρχή νοιώθαμε αμήχανα. Αυτή πετούσε από ντoμάτα σε ντομάτα κι εγώ πρόσεχα τις κινήσεις μου, μη φοβηθεί. Ήταν όμορφη και λεπτεπίλεπτη. Ένοιωθα αγροίκος και δυνατός δίπλα της. Διέκρινα μοναξιά στα μάτια της. Τα πετάγματά της ήταν σύντομα. Την κοίταγα και με κοίταγε, της μιλούσα ψιθυριστά. Δεν ήθελα να φύγει. Την έψαχνα απεγνωσμένα όταν κρύφτηκε στα φύλλα μιας φασολιάς. Δεν άργησε να εξοικειωθούμε. Ήρθε πάνω στον ώμο μου, στην αναστροφή της παλάμης μου, καθώς σκάλιζα το χώμα. Ήθελα να τη χαϊδέψω, όπως χαϊδεύεις ένα σκύλο, μια γάτα. Πως να ακουμπήσεις όμως μια πεταλούδα;
Της έβαλα νερό στο καπάκι απ' το μπουκάλι, της έκοψα μια κατακόκκινη φράουλα. Αδιαφόρησε. Ιδέα δεν έχω για τη ζωή μιας πεταλούδας. Τις βλέπουμε μόνο σαν αξιοθέατα για φωτογραφίες. "Πήγαμε και στην κοιλάδα με τις πεταλούδες" ...στη Ρόδο.
Το ραδιόφωνο έκανε παράσιτα, την ώρα που έδινε συνέντευξη για το καινούριο του βιβλίο. Όταν της είπα να ενισxύσει με τις κεραίες της το σήμα, κατάλαβε. Πρώτη φορά απ' το πρωί πήγε πάνω στο ραδιόφωνο. Καμπάνα η φωνή του Καλιφατίδη. Μόλις τελείωσε η κουβέντα με τον συγγραφέα, ήρθε πάλι σε μένα. 
Ο ήλιος έδυε πάνω στον Κόζιακα. Τον παρακάλεσα να μη δύσει ένα βράδυ. Τι θα γινόταν αν νύχτωνε; Ο ήλιος δεν μου 'κανε τη χάρη. Έδυσε. Και μετά νύχτωσε.
Δεν ξέρω που πήγε η πεταλούδα. Πώς, πού κοιμάται τη νύχτα;
Γύρισα στο σπίτι, μες την αβεβαιότητα για το αύριο. Φυσικά δεν είπα λέξη για την πεταλούδα σε κανέναν. Ξέρω πως ο κόσμος υποφέρει, εγώ θα έλεγα για μια πεταλούδα;

2 Μαίου 2018

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου