Το σκάκι

Παιχνίδι με κανόνες. Σαν τη Φυσική.

Η θεά τύχη είναι παντελώς απούσα. Δεν έχει εδώ, ρίξε μια ζαριά καλή και για μένα μια ζωή.

Τα όπλα είναι η λογική, η στρατηγική, η πρόβλεψη, η μελέτη των κινήσεων του αντιπάλου, η συνολική αντίληψη του χώρου και των συνθηκών. Δεν μιλάω για καιρικά φαινόμενα. Αυτά αντιμετωπίζονται.

Όπως στον πόλεμο. Επαγρύπνηση και σκέψη. Χωρίς τη δύναμη της σκέψης ο Βασιλιάς είναι γυμνός.

Δεν κάθεσαι ποτέ σε αναπαυτική πολυθρόνα. Έτσι και χαλάρωσες τη σκέψη, έχασες.

Ο αντίπαλος σχεδιάζει το ΜΑΤ.

ΜΑΤ σημαίνει φυλακή. Κάτι σαν τη πολιορκία του Μεσολογγίου. Το θέμα είναι να μη φτάσεις εκεί. Τότε ή παραδίνεσαι ή αυτοκτονείς. Και στις δυό περιπτώσεις είσαι χαμένος.

Κανένας δεν θέλει να είναι χαμένος. Αλλά έτσι όπως είναι στημένο το παιχνίδι, όπως και κάθε παιχνίδι, κάποιος χάνει, όταν ο άλλος κερδίζει.

Άμα δεν παίξεις ποτέ σκάκι, ούτε θα χάσεις, ούτε θα κερδίσεις. Αλλά ποτέ δεν θα έχεις δοκιμάσει, όπως στη ζωή. Μια αδιάφορη ζωή.

Στο σκάκι οι θέσεις είναι τετράγωνες, με γωνίες. Δεν έχει εδώ στρογγυλέματα και συμβιβασμούς. Δεν υπήρξε ποτέ σκάκι με στρόγγυλες θέσεις. Ούτε συγνώμη επιτρέπεται, άλλη κίνηση ήθελα να κάνω. Την έκανες.

Τα πιόνια είναι άσπρο- μαύρο. Διαλέγεις χρώμα. Προσωπικά διαφωνώ. Θα μπορούσε να είναι πολύχρωμα. Τίποτα στη ζωή δεν είναι άσπρο μαύρο. Εκτός βέβαια όταν βρίσκεσαι στο σταυροδρόμι και πρέπει να διαλέξεις με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις. Στις κρίσιμες στιγμές χρειάζονται και κρίσιμες αποφάσεις. Αυτές καθορίζουν και την έκβαση του παιχνιδιού.

Είναι παιχνίδι σκληρό, πόλεμος γίνεται. Βασιλιάδες, Βασίλισσες, αξιωματικοί, άλογα, πύργοι και τα πιόνια. Τα πιόνια στο σκάκι δεν τα λογαριάζει κανείς. Η πρόφαση είναι. Όπως και στη ζωή.

Αρκετά με τη θεωρία.

Θες να σου μάθω;

Στην πράξη. Επειγόντως.

Σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς το σκάκι ή το καράτε, είναι άκρως απαραίτητα για την επιβίωση.

Ταξιδευτής
20 Σεπτεμβρίου 2012