Μήνυμα

Εδώ νυχτώνει νοσταλγικά απόψε. Φεγγίζει το ηλιοβασίλεμα πάνω στην κληματαριά. Λάμπουν στο τελευταίο δάκρυ του ήλιου αγένωτα σταφύλια, σαν να βλέπω τα μάτια σου κατάματα στα δικά μου. Μόνος μου στο πέτρινο σπίτι περιμένω το φεγγάρι.
Θάρθεις απόψε; Να ετοιμάσω το τραπέζι;
Έφτιαξα ένα ποίημα από βότανα του βουνού στο ανθοδοχείο, δυό κούπες από λέξεις του έρωτα να πιούμε.
Άσε στην πόλη την παλιά θλίψη των ξεθωριασμένων ονείρων, έστρωσα το λευκό τραπεζομάντιλο.
Τον φεγγαρόδρομο τον ξέρεις, μην χαθείς στα σοκάκια ανόητων διαδρομών, τα πράγματα που αγαπάς ξεστράτισαν από καιρό.
Ανένταχτοι θα χαθούμε απόψε στο δικό μας όνειρο. Μοσχοβολά η υπόλοιπη ζωή μας.

Κωστής Ταξιδεύων
12 Αυγούστου 2015