26 Φεβ 2013

Με χιλιάδες τρόπους

Το τρένο από την Αθήνα έφτασε στις οκτώ. Είχαν ανάψει τα φώτα της πόλης. Τέλη Μάρτη, ζεστή βραδιά..
Συναντήθηκαν. Αγκαλιάστηκαν. Ψυχή και σώμα. Πήγαν στο Ανάντι, ήθελε να της δείξει περιμετρικά την πόλη. Την απλωσιά των ματιών.
Εκείνη ερχόταν πρώτη φορά. Όπως όταν πήγαν μαζί στο Παρίσι, ανέβηκαν πρώτα στον Πύργο του Άιφελ, η πρώτη ματιά. Από τα μάτια ως τα πόδια. Από τα δάχτυλα, ως τους ώμους. Να αγκαλιάσουν την πόλη, την αίσθηση.
Περπατούσαν τώρα στο Βαρούσι. Κάτω από το Βυζαντινό Φρούριο. Της έλεγε, ότι σύμφωνα με τον Προκόπιο, πρέπει να κτίσθηκε τον έκτο αιώνα, από τον Ιουστινιανό, πάνω στα ερείπια της ακρόπολης της αρχαίας Τρίκκης. Της έδειχνε την πιο αρχοντική συνοικία της πόλης. Τώρα είναι γεμάτη, μπαράκια και ταβέρνες.
Της έδειξε το αγαπημένο του μπαράκι, το Παραμύθι.
Πάμε να φάμε πρώτα, της είπε. Πήγαν στο Κατώι.
Ύστερα μιλούσαν ως το πρωί. Με χιλιάδες τρόπους.
Για χιλιάδες λεπτομέρες του συνόλου.

Ταξιδευτής
26 Φεβρουαρίου 2013

Βαρούσι Τρίκαλα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου