2 Φεβ 2013

Η ζωή μετά.


Ερωτική αθωότητα το πρόσωπο της. Βελούδινα φοβισμένη η φωνή της.
Έψαχνε να βρει δουλειά, μου ξετύλιξε την ιστορία της.
Τον αγάπησε τον Παντελή, ο πρώτος έρωτας. Στα είκοσι, δύο χρόνια μαζί. Μετά της είπε κυνικά, ήθελα να περάσω καλά μαζί σου. Η Όλγα στα τριάντα τρία της όμως, δεν τον ξεπέρασε ακόμα.
Σπούδασε και γύρισε στο χωριό. Με τους γονείς της.
Από τότε δεν θέλησε να ερωτευτεί άλλον άντρα. Ούτε να την αγγίξει. Ούτε είχε όρεξη για δουλειά.
Είδα την Όλγα σαν φιγούρα άλλης εποχής. Όμορφη, υποτακτική σε ότι αγάπησε. Αιώνια.
Έγραφε ποιήματα. Μάζευε τα μαλλιά της κότσο και ζωγράφιζε. Μιλούσε με τα πουλιά, με τα φυτά, με τα δέντρα.
Συχνά όταν μου μιλούσε έβαζε το δάχτυλο στο στόμα, μεγάλωναν οι κόρες στα μεγάλα πράσινα μάτια της. Φορούσε κολλητή μαύρη μπλούζα, ζιβάγκο. Οι ρώγες της όμως την πρόδιναν. Την ξεγύμνωναν.
Το πήρε απόφαση είπε στο τέλος.
Να ξαναζήσει.

Ταξιδευτής
1 Φεβρουαρίου 2013

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου