8 Οκτ 2012

Το αποτέλεσμα μετράει

Είναι προφανές ότι η επίσκεψη της Μέρκελ στη χώρα μας, αυτή την  δεδομένη στιγμή είναι η τελική υπογραφή της καταδίκης, των  όσων προηγήθηκαν εδώ και κάποια χρόνια. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει τα παρασκήνια και τα μυστικά της κρυφής διπλωματίας. Γι’ αυτό και οι ατέλειωτες εικασίες. Γι’ αυτό ο οργασμός της  μικροπολιτικής, γι’ αυτό όλο αυτό το άθλιο παζάρι.
Η Μέρκελ έρχεται σαν σύμβολο της Γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα. Η Αθήνα αστακώνεται, η εσωτερική τρόικα καμαρώνει, η αντιπολίτευση διαμαρτύρεται έντονα ακόμα μια φορά,  ο κόσμος θα βγει στους δρόμους και η ‘’ζωή’’ συνεχίζεται. 
Όπως συνεχίζονταν και στην προηγούμενη κατοχή του 41-44.
Τότε αυτή η τριετία στοίχισε στην Ελλάδα:
"Η κατοχή επέφερε τεράστια δεινά στον ελληνικό λαό και προκάλεσε ανυπολόγιστες καταστροφές. Οι ανθρώπινες απώλειες της Ελλάδας κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου υπολογίζονται μεταξύ 300.000 και 770.000 αμάχων και 20.000 έως 35.000 στρατιωτών. Ανυπολόγιστες υπήρξαν και οι υλικές καταστροφές, που οδήγησαν σε πλήρη κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας." (Βικιπαιδεία). Πέρα από το τι επακολούθησε.  Εμφύλιος, εξορίες, δικτατορία .
Τώρα ετούτη η κατοχή  είναι σε εξέλιξη. Χωρίς κανένας να μπορεί να προβλέψει με νούμερα  -όταν κάποια στιγμή τελειώσει, τα τελικά θύματα και την καταστροφή της χώρας μας. Φοβάμαι ότι οι αριθμοί, θα είναι πολύ μεγαλύτεροι από τότε.
Τηρουμένων των συνθηκών, οι εποχές είναι ανάλογες.  Τότε έβλεπες στο θάνατο αίμα, τώρα ο θάνατος εκδηλώνεται τις περισσότερες φορές χωρίς αίμα. Αυτοκτονίες, εγκεφαλικά, καρδιά, καρκίνος, κατάθλιψη, ανεργία, διάλυση του κράτους στους καίριους τομείς, υγείας, πρόνοιας, παιδείας, παραγωγής. Τότε έβλεπες καμένα σπίτια, τώρα ερειπωμένες πόλεις.
Όλα αυτά είναι γνωστά και τα βιώνουμε όλοι, οι μη έχοντες και οι μη κατέχοντες τις καβάντζες  αυτών που οδήγησαν τα πράγματα εδώ. Με την συνενοχή μας βέβαια . Με τη σιωπή μας. Με την άγνοιά μας. Με τον νεοπλουτισμό μας. Με το ότι εδώ και χρόνια  έπαιζαν ανενόχλητοι το παιχνίδι. Ένα παιχνίδι, που το αναμετέδιδαν τα δικά τους μέσα
Live. Κι εμείς παθητικοί θεατές.
Αύριο μια ακόμα διαμαρτυρία, ακόμα μερικά σκίτσα οι γελοιογράφοι, ακόμα μερικές φωτογραφίες συμπλοκών, παράθυρα στις τηλεοράσεις τους για το θεαθήναι της μασκοφορεμένης δημοκρατίας και  το νερό στο μύλο της πιο βάρβαρης εποχής καλά κρατεί.
 
Επιβάλλεται αν δεν θέλουμε την ανακύκλωση του δράματος, να δώσουμε μια οριστική απάντηση στην καταστροφή. Πριν γίνει ολοκληρωτική.
Να στύψουμε τα μυαλά μας και να σφίξουμε τη γροθιά μας.
Δεν πρόκειται να κάνουν πίσω. Ούτε ο Σαμαράς, ούτε ο Βενιζέλος, ούτε ο Κουβέλης.
Ούτε όσοι τους κάνουν πλάτες. Ίσως τώρα να τους έχουν  το πιστόλι στον κρόταφο κυριολεκτικά.  Ομερτά. Αλλιώς δεν εξηγείται η δουλοπρεπής στάση τους. Στην αρχή μπορεί να ήταν φιλαράκια -συνεργάτες  σε έναν προσχεδιασμένο θάνατο- βλέποντας τα δικά τους οικονομικά και εξουσιαστικά οφέλη. Τώρα είναι αργά να κάνουν αυτοί πίσω.
Εμείς πρέπει να κάνουμε μπροστά.
Το χρέος είναι η πρόφαση για αυτούς. Ο νόμος της ζούγκλας ήταν και είναι η πολιτική του σοκ και δέος. Εκεί εφαρμόζεται η πολιτική του πειραματόζωου.

Ο Σύριζα αν εννοεί αυτά που λέει, έχει χρέος να παραιτηθεί απ’ τη Βουλή τώρα .
Η πολιτική του περιμένω εκ του ασφαλούς, να πέσει η τρόικα σαν σάπιο φρούτο, δεν του πάει. Η πολιτική της θεωρητικής αντιπαράθεσης τέλειωσε.
Εκεί ας  μαλλιοτραβιούνται ο Κασιδιάρης με τον  Ψαριανό  Πεδίο δόξης λαμπρό. 
Η Ελλάδα δεν έχει άλλα περιθώρια.
Μόνο ένα. Την Παλλαϊκή Εξέγερση.
Και μέσα απ’ αυτή, να ανοίξουν καινούριοι δρόμοι.

Ταξιδευτής
8 Οκτωβρίου 2012

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου