Γεννήθηκα ένα χειμωνιάτικο βράδυ, ενός παλιού Φλεβάρη, στην μήτρα μιας γυναίκας. Αργότερα την φώναζα μάνα.
Γεννήθηκα ένα πρωί Πέμπτης, Φθινόπωρο, σε μια καλύβα. Αργότερα έμαθα, ήταν το σπίτι μου.
Το πρώτο κλάμα, το πρώτο φως, το πρώτο χάδι. Αργότερα έμαθα ότι ήταν η ζωή.
Είπα την πρώτη λέξη, έκανα το πρώτο βήμα, με κράταγε το χέρι του πατέρα, του παππού, της γιαγιάς. Αργότερα κατάλαβα την αγάπη.
Στα μπλε τετράδια έγραψα τις πρώτες σκέψεις μου, ορθογραφία, αντιγραφή, νόημα, δίδαγμα. Οι πρώτες ζωγραφιές .Κλώτσησα την πρώτη μπάλα, ξεφύλλισα το πρώτο βιβλίο, έφτιαξα τον πρώτο χιονάνθρωπο. Έμαθα το παιχνίδι.
Γεννήθηκα σ’ ένα χωριό, ήταν η πρώτη μου πατρίδα.
Πέρασαν πολλά χρόνια, πατρίδα έγινε ολόκληρος ο κόσμος μέσα μου.
Τότε κατάλαβα τη ρίζα μου. Γεννήθηκα ένα δέντρο.
Ταξιδευτής
17 Απριλίου 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου