~Αν όλα δεν τείνουν για τη δημιουργία μιας δίκαιης κοινωνίας, ενός καλύτερου κόσμου, πανω στο αξίωμα όλοι οι άνθρωποι, τα ζώα και τα φυτά, αξίζουν το ίδιο τη ζωή τους, τότε γιατί τόσος θόρυβος;
~ Πότιζα πριν μια ελιά, η ριζα της είναι ζωντανή, ξαναχτύπησε μετά την καταστροφή του Φλεβάρη. Τόσος κόπος, τόση αναμονή να μεγαλώσει πάλι. Ποιό το όφελος; Αν του χρόνου μια καινούρια παγωνιά την ξανακάψει; Άνοστη η ζωή δίχως ρίσκο, δικαιολογούμαι.
Μα γιαυτό ζούμε, για τα αδύναμα πλάσματα!
~Το ποδόσφαιρο είναι ένα λαοφιλές άθλημα, όλοι παίξαμε μπάλα, σήμερα είναι πηγή αμύθητων κερδών για τις ανώνυμες εταιρίες κάθε είδους. Η γοητεία του χάθηκε, όταν στη Λειβαδιά δεν παίζει ούτε μισός δικός της. Αγοράζουν και πουλάνε τα πάντα.
~ Επιλέγω την καρδούλα, σήμα εκτίμησης και αγάπης για το χρόνο που αφιερώνουν οι φίλοι διαβάζοντας τις σκέψεις μου. Σε καμιά περίπτωση όμως δεν υποκαθιστά τις λέξεις. Κάποιες φορές δεν προλαβαίνω, δεν έχω διάθεση, είμαι αλλού, κάποια ενοχή προκύπτει. Γιατί η φιλία είναι παρτίδα πιγκ πογκ. Αλλιώς είσαι ένα καλάμι, που νομίζεις ποιός είσαι.
~Ιούλης, μεσημέρι, ζέστη, τζιτζίκια, επιθανάτιος λυγμός στη μικρή ζωή τους.
~Απ' τη κάψα του χωραφιού στο σκοτεινό δωμάτιο. Στο σκοτάδι μόνο να ονειρευτείς μπορείς.
~Εγώ είμαι εδώ. Η καρδούλα της καρδιάς μου στα Κουφονήσια. Νοερά είμαι εκεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου