Η πολιτική αντιπαράθεση στην σημερινή Ελλάδα είναι πολεμικό σπορ. Για φαντάσου να μιλάς με Κεραμέως, με Πλεύρη, με Βορίδη, με Άδωνη και τόσα άλλα κυβερνητικά φυντάνια. Μετά τους φταίει ο Πολάκης. Μου μοιάζει ευγενέστατος, σε σχέση με τις μάσκες του κάθε κατασκευασμένου τυχοδιώκτη, που εξαγοράζει μια βουλευτική έδρα για να εξυπηρετήσει τη ματαιοδοξία και τα συμφέροντα του. Πόση αντοχή απαιτείται να πας κόντρα στα κανάλια των εφοπλιστών; Ποτέ οι λέξεις δεν είναι χυδαίες ότα λεν την αλήθεια. Χυδαίο είναι το άδικο, η βία της εξουσίας και το μαντρί των βουλευτών. Πως τους έλεγε ο Αβέρωφ; Όποιος φεύγει απ' το μαντρί, τον τρώει ο λύκος.
"Θα κόψουμε τη δέκατη τρίτη σύνταξη στους παπούδες καί θα κατεβάσουμε τον φόρο στις μεταγραφές του ποδοσφαίρου, ακόμα και τον Μέσι έταξα στον Μαρινάκη, συμφωνείτε;
Ναίι, όλοι μαζί με μια φωνή. Κάθε δεξιός έχει τον Αβέρωφ μέσα του, ο μπαμπάς βουλευτής στα πρώτα μαθήματα στον διάδοχο γυιό του, διδάσκει τον Αβέρωφ σαν ευαγγέλιο. Εξ' άλλου το ξέρουν κι αυτοί, ο πρωθυπουργός έχει υποχρεώσεις, αφού δυνατότητες ηγέτη δεν έχει, έτυχε να είναι κι αυτός γυιός μιας οικογένειας που δυναστεύει τον τόπο δεκαετίες τώρα, τον πήρε η μπάλα στα ψηλά. Αλλιώς θα μπορούσε να πουλάει φρούτα στην αγορά, να είναι είναι κουρέας, ηθοποιός και άλλα τόσα επαγγέλματα των απλών ανθρώπων. Μα ο μπαμπάς τον έστειλε στο Χάρβαρντ. Ε και όσοι πάνε στο Χάρβαρντ γίνονται όλοι πρωθυπουργοί; Μα τον ψήφισε ο λαός. Ούτε αυτό είναι αλήθεια, τα κανάλια των εφοπλιστών των ψήφισαν. Μα ο λαός είναι σοφός; Τι σοϊ σοφία είναι αυτή να θες εμμονικά ένα όνομα για κυβερνήτη, και ένα κόμα, που χρεωκόπησε τη χώρα και που είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα την ξαναχρεωκοπήσει; Μύθος η σοφία του λαού, μάζα που άγεται και φέρεται από τα όπλα της εξουσίας. Κάποιοι περιμένουν απ' τα κανάλια των εφοπλιστών να μάθουν την αλήθεια, σοφία δεν το λες, ηλιθιότητα σίγουρα.
Οι "καημένοι βουλευτές" τρέχουν σε γάμους, κηδείες και πανηγύρια να μαζεύουν ψήφους. Ούτε καν τους περνάει απ' το μυαλό να μπούνε σ' ένα βιβλιοπωλείο, ας πούμε, τουλάχιστον στη δικιά μας επαρχία που τους ξέρω καλά. Η μόνη έννοια τους τα πανηγύρια. Μια γραμματέας τους γράφει ένα κείμενο, το κάνουν πρόβα στον καθρέφτη, και κακήν κακώς το εκφωνούν στη βουλή. Την άλλη μέρα στις εφημερίδες ανακοινώνουν με πληρωμή, την παρέμβαση στο "ναό της δημοκρατίας".
Κι όλο αυτό το λέμε Δημοκρατία!
Τι σόι Δημοκρατία έχουμε, ώστε ολόκληρη η χώρα να ασχολείται πενήντα χρόνια τώρα, με τα ίδια ονόματα, λες και είναι άγιοι που κάνουν θαύματα, είμαι λίγος να το καταλάβω. Μπορεί ο λαός να είναι σοφός κι εγώ βλαξ.
Ο μόνος σωστός - κατά τη γνώμη μου- στη κυβέρνηση είναι εκείνος ο δημοσιογράφος που τον έκαναν βουλευτή τους, είπε στα ίσια την αλήθεια για τους νεκρούς στη Γερμανία, τους τιμώρησε ο θεός, αν την άλλη φορά πει πως τους φτωχούς, τους πεινασμένους, τους άνεργους τους τιμωρεί ο θεός, θεό θα τον κάνω.
Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα, δεν μπορεί να είμαστε όλοι το ίδιο, ο πρωθυπουργός το ξέρει καλά και πάει τη χώρα ίσα στη θέληση του θεού, πήρε και αυτός σβάρνα τα νησιά κι ανάβει κεράκια στις εκκλησίες να τον καλοπιάσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου