Παγερά νεκρικά πολυώροφα κελιά. Σύγχρονοι μαυραγορίτες και νόμιμοι τοκογλύφοι, τα θέλουν όλα δικά τους. Γραβατωμένα ρομπότ υπηρετούν τον μοναδικό θεό του τέρατος, το χρήμα. Στηρίζονται από τον εργαζόμενο λαό να κάνουν επενδύσεις λένε, όταν πτωχεύουν αρπάζουν το χρήμα του κατάκοπου εργαζόμενου. Υπόσχονται την ανάπτυξη και στο τέλος χρεωκοπούν τη χώρα.
Χθες είχαν γιορτή, καμιά πενηνταριά με λαμέ κουστούμια, με ουίσκι στα χέρια, χειροκροτούσαν το κάψιμο χιλιάδων βιβλίων. Τα νεκρά προσωπά τους, έλαμπαν από τις φλόγες. Νομίζουν ότι σκότωσαν τον εχτρό τους, το βιβλίο. Έτσι νομίζουν όσοι δεν έχουν διαβάσει άλλο βιβλίο, παρά το βιβλιάριο τραπέζης. Οι αριθμοί είναι το παν, οι λέξεις στη πυρά. Εφιαλτικός κόσμος, τόσα εγκλήματα μίσους.
Μα είναι τόσο δυνατή η γραφή των σκεπτόμενων; Είναι, δεν είναι η κυνική αριθμητική του πολέμου.
Που νάξεραν οι φτωχοί τραπεζίτες τον πλούτο της ζωής, τους φοίνικες που ξαναγεννιούνται, τη ζωή που σπαρταράει έξω απ' τα δικά τους σάπια κρανία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου