Δεν χορταίνω αυτή τη γη
Ρίχνεις ένα σπόρο και ζεις
Οι μαργαρίτες της θεωρίας τελείωσαν πια
Ανθοφόρησαν τα δέντρα
Θα ωριμάσουν οι καρποί
Οι εποχές αλλάζουν
Οι άνθρωποι ίδιοι στα τσιμεντένια κελιά τους
Αργοπεθαίνουν στην ουρά του συσσιτίου επιβίωσης
Κρεμασμένοι στα χερούλια των τρόλεϊ
Στοιβαγμένοι στα ιδρωμένα βαγόνια
Αναπνέουν εναγώνιες σειρήνες.
Κωστής Ταξιδεύων
4 Ιουνίου 2015
4 Ιουνίου 2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου