Το να ζεις στο Τόκιο και να αγγίζεις κάποιον που ζει σε μια μικρή πόλη της
Ελλάδας είναι τέχνη.Το να γράφεις για το τώρα και να περνάς τα σύνορα του
χρόνου, είναι μεγαλύτερη τέχνη. Κι ας μη θεωρεί τον εαυτό του καλλιτέχνη. Και
σωστά λέει, γιατί η τέχνη θέλει ταπεινότητα.
Ο Μουρακάμι βέβαια και διάβασε και ταξίδεψε στον Δυτικό πολιτισμό. Και ακόμα
περισσότερο δεν είναι ο θεωρητικός γραφιάς του γραφείου. Από το Peter Cat, το
τζαζ κλαμπ που άνοιξε μαζί με τη γυναίκα του, λίγο μετά τα 20 χρόνια του, ως τα
τώρα, την ώριμη συγγραφική του ηλικία,
φαίνεται να βίωσε πολλά ανάμεσα στους μαραθώνιους της ζωής του και της σκέψης
του. Κάποτε έκανε μόνος του την διαδρομή του κλασικού μαραθώνιου της Αθήνας.
Όσοι διαβάζουμε μετά μανίας τα βιβλία του, λέμε ότι ξέρει να γράφει καλά, να
αφηγείται δηλαδή. Δεν τον αφορούν, ούτε οι επιτηδευμένες λέξεις, ούτε οι
τραβηγμένες μυθοπλασίες. Διαβάζοντας Μουρακάμι είσαι στην καθημερινή
πραγματικότητα, συν-βιώνεις τις ανησυχίες και τα προβλήματα του σύγχρονου
ανθρώπου. Είναι ένας σύγχρονος -κλασικός συγγραφέας. Η λογοτεχνία του δεν χωρά
ετικέτες, ακριβώς επειδή καταπιάνεται με το όλον της ανθρώπινης ζωής.
Στον άχρωμο Τσουκούρου Ταζάκι άρεσε να
κοιτάει με τις ώρες τους σιδηροδρομικούς σταθμούς. Ήταν και το μόνο χόμπι του.
Το μόνο χρώμα του. Κατά τ’ άλλα ήταν ένας «άνθρωπος χωρίς ιδιότητες».
Φεύγει από την επαρχιακή Ναγκόγια και έρχεται στο μητροπολιτικό Τόκιο. Μόνο και
μόνο να παρακολουθεί τις παραδόσεις ενός καθηγητού ειδικευμένου στους σιδηροδρομικούς
σταθμούς. Από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου λες ότι οι σιδηροδρομικοί σταθμοί
αρέσουν και σε μένα. Μήπως όμως δεν αρέσουν και στους περισσότερους από
μας; Είναι η πρώτη συνάντηση, από τις
πολλές στους επόμενους σταθμούς της διεισδυτικής ψυχολογικής ματιάς του
Μουρακάμι.
Ο έρωτας και ο θάνατος κυριαρχούν στις ιστορίες του, όπως και στη ζωή. Από πιο σημαντικό έργο μπορούν εξάλλου να
λείπουν;
Καμία πληγή δεν κλείνει, αν δεν την γιατρέψεις. Η απόρριψη εδώ δίνει την αφορμή
να κυλήσει ένα ολόκληρο ποτάμι συναισθηματικής ψυχολογικής καταβύθισης.
Μαέστρος στην ορχήστρα ο Μουρακάμι, πλάθει κάθε φορά μια τοιχογραφία εποχής,
όπως κάνουν όλα τα μεγάλα μυθιστορήματα. Αφήνοντας στον αναγνώστη τη μαγεία του
ταξιδιού στα δικά του ερωτήματα.
Κωστής Ταξιδεύων
20 Νοεμρίου 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου