Ένας χάρτης που δεν έχει τη χώρα της Ουτοπίας, δεν αξίζει να τον κοιτάς

Φίλε Γιώργη διαβάζουμε Αλέξη Ζορμπά και ψηφίζουμε Αλέξη Τσίπρα.
Ψηφίζουμε ΣΥΡΙΖΑ.

Τόπο στα νιάτα και στο μέλλον. Ας αφήσουμε πίσω το σκουριασμένο παρελθόν.
Οι αγαθοδαιμόνιες αναλύσεις, μοιάζουν μεταξωτές κορδέλες. Δεν είναι τώρα καιρός.
Ρώτα τους νέους και να τραβήξουμε μπροστά.
Και τραβάμε μπροστά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ
Γιατί αλλιώς βουλιάζουμε όλοι μαζί.
Ο Μανώλης Γλέζος κατέβασε τη σημαία  των ναζί, μην συμβεί το μοιραίο, να τους δούμε στη Βουλή.
Άξεστοι, αγράμματοι και απελέκητοι, τους εξέθρεψε πάλι η πασοκοδεξιά λαϊκίστικη λαίλαπα.
Βλέπουμε το καθαρό πρόσωπο του Μανώλη Γλέζου κοντά στα 90 που δεν κουράστηκε, δεν έχουμε δικαίωμα να κουραστούμε ούτε λεπτό.
Καλό σημάδι στο κατεστημένο φίλε μου. Αλλιώς θα μείνουμε εδώ, να ανεβάζουμε ζαχαρωμένα τραγουδάκια και να κλαίμε τη μοίρα μας.
Ότι χειρότερο μπορεί να συμβεί στον Άνθρωπο.

ΑΦΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΧΩΡΙΣ ΕΜΑΣ
ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΟΥΣ

Απέχοντας (το έκανα κι εγώ, στη έννοια ότι αν οι εκλογές άλλαζαν τον κόσμο θα ήταν παράνομες), μένουμε εκτός.
Αυτή τη φορά είμαστε στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι, αποχή, λευκό, άκυρο, σημαίνει αφήνω τους άλλους να με βουλιάξουν.
Γιατί και αν η αποχή άλλαζε κάτι, και αυτή παράνομη θα ήταν.

Η Ελλάδα θύμωσε τώρα, οργισμένη ας ελπίσει ξανά από Δευτέρα. Η ζωή προχωράει και είναι κρίμα, εμείς να είμαστε θεατές.

Στέλνουμε μήνυμα σε όλο τον κόσμο, η Δημοκρατία γεννήθηκε εδώ και θα την επαναφέρουμε πάλι στον τόπο μας.
Τα τερατουργήματα του εκλογικού νόμου, ας κάνουμε να στραφούν εναντίον τους.

Άμεση Δημοκρατία  τώρα. Και αν όλα αυτά Φίλε μου σου φαίνονται ουτοπίες θυμήσου:

Ένας χάρτης που δεν έχει τη χώρα της Ουτοπίας, δεν αξίζει να τον κοιτάς.

Ταξιδευτής
5 Μαίου 2012