Φως από Σένα

Δεν ξαναείδα τόσο καθαρή μέρα. Ούτε ένα μικρό σύννεφο δεν είδα στον πρωινό ουρανό. Οι κορυφογραμμές των βουνών, με λεπτομέρεια ραφιδογράφου αχιόνιστες. Ο Κόζιακας πασπαλισμένος με άχνη, να θυμίζει τον χειμώνα. Τα νερά στις λακούβες των δρόμων παγωμένα,-απ’ την ξαστεριά της νύχτας. Γυάλιζαν στον αστραφτερό ήλιο. Το φεγγάρι ξεχάσθηκε άσπρο, σε μια γωνιά του ουρανού.
Γυμνά τα δέντρα του κήπου, αναδεικνύουν την αντοχή της καμέλιας στο πράσινο. Της ελπίδας.
Είχα προνοήσει, να κλειδώσω όλες τις μαύρες σκέψεις στο συρτάρι,- απ’ τον εφιάλτη της χρονιάς που πέρασε. Έκανα καφέ και βγήκα στο μπαλκόνι.
Να δω το Φως.

Εσένα.

Καλή χρονιά

Με Φως

Φως από κερί αναμμένο
Φως απ΄ το φεγγάρι
Φως απ’ τον ήλιο
Φως από  δυό μάτια
Φως από μια σκέψη
Φως από κατακόκκινο χρώμα
Φως απ΄ τη ζωή που πάλλεται

Φως από Σένα.

Ταξιδευτής
 2 Ιανουαρίου 2012