Στόμα πικρό, γεμάτο χώμα. Βαθύ φιλί με ότι πιότερο αγάπησα. Η άνοιξη και ο έρωτας οδηγούν σε κινήσεις παράτολμες. Ποιός άμοιρος φοβάται τα λάθη και τα πάθη;
Κοιτάζω ψηλά το μπλέ του ουρανού, με αρπάζουν τα άσπρα σύννεφα, ο ήλιος στα μάτια μου, μάτια μου. Φτύνω χώμα και αίμα. Γϊνομαι Ένα.
Δίπλα στο χωράφι γαλήνεψε το νερό στο ποτάμι. Έφτιαξα μια αχεδία. Ανεβήκαμε πάνω μαζί. Όλα τα ποτάμια καταλήγουν στη θάλασσα. Στο απέραντο γαλαζιο της γης. Θα εξαυλωθούμε στον έρωτα. Άσπρα σύννεφα και μεις να ποτίσουμε το χωραφι. Με την αγάπη μας.
Θα μεγαλώσουν τα δέντρα. Τα φυτά και τα λουλούδια θ' ανθίσουν. Η γη θα καρπίσει. Το παιδί δεν θα πεινάσει ξανά. Ο πόλεμος θα σταματήσει. Η άνοιξη θα χαμογελάει. Κι εμείς γυμνοί θα χορεύουμε στον παράδεισο.
28 Μαρτίου 2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου