Άμαξες με άσπρα άλογα τα παλιά τραγούδια.
Λιτά απέριττα χαμόγελα μιας άλλης φτώχειας.
Το κάστρο που παίζαμε κρυφτό, οι λασπωμένοι χωματόδρομοι της νιότης.
Νοσταλγώ το φρέσκο ψωμί της γάστρας, τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα, τα πρωινά της πάχνης του Νοέμβρη. Το πρώτο βιβλίο που διάβασα ήταν η καλύβα του μπάρμπα Θωμά. Νοσταλγώ τη μυρωδιά του χαρτιού, τη σόμπα με τα ξύλα. Νοσταλγώ τα μπαλωμένα στα γόνατα παντελόνια. Το παρθένο χώμα της γης, τον καθαρό ουρανό της φύσης.
Άλλαξαν όλα. Άλλαξα κι εγώ.
Οι σφεντόνες έγιναν πύραυλοι μεγάλου βεληνεκούς, ικανοί να καταστρέφουν χώρες στην άλλη άκρη της γης. Οι άνθρωποι πια έβαλαν μεγάλους στόχους, να καταστρέψουν ολάκερη τη γη. Ξεκούραστα μ' ένα κουμπί. Και να δεις θα το πετύχουν.
Αυτοί οι άνθρωποι με τα γυαλιστερά κουστούμια και τα παγωμένα βλέμματα. Αυτοί οι άνθρωποι.
Εσύ ακόμα θα νοσταλγείς τα παιδικά σου χρόνια.
Λιτά απέριττα χαμόγελα μιας άλλης φτώχειας.
Το κάστρο που παίζαμε κρυφτό, οι λασπωμένοι χωματόδρομοι της νιότης.
Νοσταλγώ το φρέσκο ψωμί της γάστρας, τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα, τα πρωινά της πάχνης του Νοέμβρη. Το πρώτο βιβλίο που διάβασα ήταν η καλύβα του μπάρμπα Θωμά. Νοσταλγώ τη μυρωδιά του χαρτιού, τη σόμπα με τα ξύλα. Νοσταλγώ τα μπαλωμένα στα γόνατα παντελόνια. Το παρθένο χώμα της γης, τον καθαρό ουρανό της φύσης.
Άλλαξαν όλα. Άλλαξα κι εγώ.
Οι σφεντόνες έγιναν πύραυλοι μεγάλου βεληνεκούς, ικανοί να καταστρέφουν χώρες στην άλλη άκρη της γης. Οι άνθρωποι πια έβαλαν μεγάλους στόχους, να καταστρέψουν ολάκερη τη γη. Ξεκούραστα μ' ένα κουμπί. Και να δεις θα το πετύχουν.
Αυτοί οι άνθρωποι με τα γυαλιστερά κουστούμια και τα παγωμένα βλέμματα. Αυτοί οι άνθρωποι.
Εσύ ακόμα θα νοσταλγείς τα παιδικά σου χρόνια.
7 Νοεμβρίου 2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου