Οι λέξεις

Φτερούγισαν απ’ τα χείλη σου
Στάθηκαν πάνω στ’ ασημένια μαλλιά μου
Κι ύστερα συνέχισαν το ταξίδι τους
Ως το απόρρητο της καρδιάς μου
Λέξεις δοτικές, ασήμαντες από μόνες τους
Πλάι πλάι γέννησαν την Ελευθερία
Πάνω απ’ τον έρωτα, πέρα απ’ το θάνατο
Κατάβαθα μέσα μας, κατάσαρκα πάνω μας
Ήταν τρεις λέξεις που μπόλιασε η Άνοιξη
Να τις χαρίσει στο Φθινόπωρο.
Τώρα
Ενάντιος έρωτας του Αντρέ Μπρετόν
Ή
«Μια λέξη
και όλα σώζονται.
Μια λέξη
και όλα χάνονται»

Κωστής Ταξιδεύων
23 Σεπτεμβρίου 2014