Αργήσαμε πολύ

Ακόμα νοσταλγώ τις αυλές με τα γεράνια

Τα γράμματα του ταχυδρόμου

Τη σόμπα με τα ξύλα

Τη λάμπα με το πετρέλαιο

Τα λουκούμια του παππού, κερδισμένα στην δηλωτή

Τον γαλατά που μοίραζε το γάλα

Το ψωμί της γάστρας

Την πίτα της γιαγιάς

Ασπρόμαυρες ελληνικές ταινίες

Την μυρωδιά των βιβλίων

Τα εξώφυλλα των δίσκων

Τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες

Τα κλασικά εικονογραφημένα

Τα κλασικά βιβλία
Το χωρίς οικογένεια και το έγκλημα και τιμωρία.
Τα όνειρα και τις ελπίδες των παιδικών μας χρόνων
Τα κλασικά επαγγέλματα, του αγρότη, του δάσκαλου, του γιατρού
Τα κοπάδια με τα πρόβατα στις πλαγιές της Άνοιξης
Τα χωράφια με το τρυφερό πράσινο
Τα λουλουδάτα φορέματα και τα κομπινεζόν των γυναικών
Τα χαμηλά σπίτια και τα τζάκια που κάπνιζαν τον χειμώνα
Τα μικρά παντοπωλεία της γειτονιάς
Τα πράσινα σαπούνια και μισό κιλό φασόλια
Το υπόγεια φθηνά ταβερνάκια με τη λαδόκολλα
Τα μικρά μεγάλα παιχνίδια της φαντασίας
Τις γυμνές κιθάρες και τις ζωντανές φωνές
Είμαι "συντηρητικός"
Εγώ που νόμιζα ότι είμαι "προοδευτικός".
Πάντα έστεκε ένα δίλημμα μπροστά μου, σαν εφιάλτης
Συντηρητικός ο Μήτσιος, ψηφίζει  ΚΚΕ
Προοδευτικός ο Κίτσος ψηφίζει Πασοκ
Συντηρητική η Μαίρη, ψηφίζει δεξιά
Προοδευτική η Πόπη, ψηφίζει Εσωτερικού
Συντηρητικός ο ένας, προοδευτικός ο άλλος
Προοδευτικός με μακριά μαλλιά, συντηρητικός με κοντά
Κι άλλο ένα
Η καλή δεξιά και η κακή αριστερά
Η κακή δεξιά και η καλή αριστερά
Αγώνες ο ένας, αγώνες ο άλλος
Σαν τους καλούς και κακούς χριστιανούς
Μετράνε τη ζωή τους, με τις λαμπάδες που ανάβουν
Με τις προσευχές που κάνουν
Πάντα μπροστά μου δυό χρώματα
Το άσπρο και το μαύρο
Ο μαύρος  καπιταλισμός και ο  άσπρος κουμμουνισμός
και τανάπαλιν
Τρικλοποδιές των μεγάλων, αστοχίες της εφηβείας μας
Αργήσαμε πολύΚαι όταν βγήκε είχε ένα γκρίζο χρώμα
Σχεδόν μαύρο
Είχε σχεδόν και η ζωή μας τελειώσει
Ήμασταν όλοι φυλακισμένοι του θανάτου
Και οι φωνές μας έμοιαζαν με πληγές
Αγιάτρευτες, ανέραστες, υποθηκευμένες
Στην ζούγκλα των θηρίων
Έλεγαν ύστερα πως ήταν Άνθρωποι..

Ταξιδευτής
6 Μαρτίου 2012