Η βία φέρνει βία. Είναι γνωστό. Όπως είναι γνωστό και το “βία ενάντια στη βία της εξουσίας”.
Δίχως καμία λαϊκή νομιμοποίηση, κουρελιάζοντας κάθε έννοια δημοκρατίας, εν μια νυκτί και αδιάβαστοι, βάζουν τη χώρα στο ΔΝΤ, -ενώ διαβεβαίωναν ότι χρήματα υπάρχουν.
Για μια τέτοια ιστορική απόφαση, αποφασίζει ο λαός με δημοψήφισμα. Αποφάσισε ποιος;
Από κει και μετά αρχίζει η κατρακύλα της χώρας. Με το αποφασίζουμε και διατάζουμε.
Το μνημόνιο φέρνει τη χώρα στη σημερινή συνολική κατάθλιψη. Η εξουσία χάνει πέρα για πέρα την επαφή με την πραγματικότητα. Συμβαίνουν πρωτόγνωρα πράγματα πανικού.
Φωνάζουν μπροστά στο αδιέξοδό τους τον αρχιτραπεζίτη, σκεφτόμενοι πονηρά. Αυτός έχει τις επαφές με το σινάφι που μας δυναστεύει. Σαν να βάζεις το λύκο να φυλάει τα πρόβατα.(Τα άλλα πρόβατα, οι άβουλοι βουλευτές, μόλις σηκώσουν κεφάλι τους το κόβουν).
Και φέρνουν το χθεσινοβραδινό Α- μνημόνιο στη Βουλή, μέσα από την τρομοκρατία του ψευτοδιλήμματος ή το δέχεστε ή χρεοκοπία.
Ο λαός δεν υπάρχει. Ούτε που περνάει απ’ το μυαλό τους. Έχουν τα ΜΑΤ, να καθαρίσουν.
Επικαλούνται τη δημοκρατία και το ρίχνουν στο φιλότιμο του λαού, αυτοί που οδήγησαν τον λαό στο εμπρός γκρεμός και πίσω ρέμα. Επικαλούνται την ευθύνη, οι ανεύθυνοι και υπόλογοι.
Το αποτέλεσμα γνωστό και αναμενόμενο. Αναμενόμενο και ότι επακολουθήσει.
Γιατί ιδέα δεν έχουν τι θα πει οργή λαού. Και αυτή την οργή την δημιουργεί η ανάγκη.
Όταν ο πατέρας δεν έχει να πάρει γάλα στο παιδί του, όταν οι νέοι μας εξορίζονται απ΄ την χώρα τους, όταν ένας αργός θάνατος απλώνεται στη χώρα, τότε; Τότε που θα οδηγήσει στην εξαθλίωση των ήδη εξαθλιωμένων πάντων;
Τότε ο θεός να βάλει το χέρι του, όπως λένε και αυτοί.
Κανένας δεν θέλει τη βία. Οι αυτουργοί ποιοι είναι;
Ταξιδευτής
13 Φεβρουαρίου 2012
Δίχως καμία λαϊκή νομιμοποίηση, κουρελιάζοντας κάθε έννοια δημοκρατίας, εν μια νυκτί και αδιάβαστοι, βάζουν τη χώρα στο ΔΝΤ, -ενώ διαβεβαίωναν ότι χρήματα υπάρχουν.
Για μια τέτοια ιστορική απόφαση, αποφασίζει ο λαός με δημοψήφισμα. Αποφάσισε ποιος;
Από κει και μετά αρχίζει η κατρακύλα της χώρας. Με το αποφασίζουμε και διατάζουμε.
Το μνημόνιο φέρνει τη χώρα στη σημερινή συνολική κατάθλιψη. Η εξουσία χάνει πέρα για πέρα την επαφή με την πραγματικότητα. Συμβαίνουν πρωτόγνωρα πράγματα πανικού.
Φωνάζουν μπροστά στο αδιέξοδό τους τον αρχιτραπεζίτη, σκεφτόμενοι πονηρά. Αυτός έχει τις επαφές με το σινάφι που μας δυναστεύει. Σαν να βάζεις το λύκο να φυλάει τα πρόβατα.(Τα άλλα πρόβατα, οι άβουλοι βουλευτές, μόλις σηκώσουν κεφάλι τους το κόβουν).
Και φέρνουν το χθεσινοβραδινό Α- μνημόνιο στη Βουλή, μέσα από την τρομοκρατία του ψευτοδιλήμματος ή το δέχεστε ή χρεοκοπία.
Ο λαός δεν υπάρχει. Ούτε που περνάει απ’ το μυαλό τους. Έχουν τα ΜΑΤ, να καθαρίσουν.
Επικαλούνται τη δημοκρατία και το ρίχνουν στο φιλότιμο του λαού, αυτοί που οδήγησαν τον λαό στο εμπρός γκρεμός και πίσω ρέμα. Επικαλούνται την ευθύνη, οι ανεύθυνοι και υπόλογοι.
Το αποτέλεσμα γνωστό και αναμενόμενο. Αναμενόμενο και ότι επακολουθήσει.
Γιατί ιδέα δεν έχουν τι θα πει οργή λαού. Και αυτή την οργή την δημιουργεί η ανάγκη.
Όταν ο πατέρας δεν έχει να πάρει γάλα στο παιδί του, όταν οι νέοι μας εξορίζονται απ΄ την χώρα τους, όταν ένας αργός θάνατος απλώνεται στη χώρα, τότε; Τότε που θα οδηγήσει στην εξαθλίωση των ήδη εξαθλιωμένων πάντων;
Τότε ο θεός να βάλει το χέρι του, όπως λένε και αυτοί.
Κανένας δεν θέλει τη βία. Οι αυτουργοί ποιοι είναι;
Ταξιδευτής
13 Φεβρουαρίου 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου