30 Οκτ 2015

Μήνυμα

Του Σύριου Nizar Ali Badr.


Επιτέλους δίχως τους θορύβους της πόλης. Χωρίς τις άναρθρες κραυγές απαξιωμένων θεωριών στην πράξη, αυτές που ευδοκιμούν μόνο στη βολική ατομική ανέλιξη. Δίχως απεγνωσμένες ειδήσεις του παραλόγου. Δίχως τους αθώους καθημερινούς θανάτους που ξετυλίγουν οι αυτοαποκαλούμενοι προασπιστές της ειρήνης. Αφού δεν μπόρεσα τίποτα να αλλάξω στον συρματοπλεγμένο κόσμο, - αυτός με βομβάρδιζε συνέχεια, -έφυγα.
Όταν κίνησα δεν ήξερα που πάω. Όμως ήξερα γιατί γεννήθηκα, κράτησα τον ομφάλιο λώρο από παιδί. Έφτασα εδώ δίχως σκέψη. Όπως ένα ποτάμι βρίσκει το δρόμο της θάλασσας, το φεγγάρι στον ασημάδευτο ουρανό. Πήρα μαζί μου το Μονόγραμμα του Ελύτη κι ένα φακό για το σκοτάδι. Όλα τα άλλα απλόχερα η φύση τα δωρίζει.
Ακούω πέρα μακριά το αλύχτισμα ενός σκύλου, ανεπαίσθητα το θρόισμα των φύλλων, όπως το άκουσμα των βλεφάρων σου, όταν ανοιγοκλείνουν στην έκσταση της στιγμής.
Ήρεμο, γλυκό φθινοπωρινό βράδυ απόψε, ο ουρανός ξάστερος, απαλό αεράκι κουβαλάει την αρμύρα της απέραντης θάλασσας.
Ξάπλωσα πάνω στα πεσμένα κίτρινα φύλλα μιας βελανιδιάς, πάνω μου ακούω τα βήματα της νυφίτσας, ήταν κουραστικός ο δρόμος ως εδώ.
Τώρα νυχτώνει νωρίς, έχω τόσες ώρες απόψε να σε σκεφτώ. Ψηλαφίζω ένα χαρτί μες το Μονόγραμμα. Ανάβω τον φακό. Φτιαγμένο από τον Σύριο Nizar Ali Badr.
Μετά ψηλαφίζω Εσένα. Μόνο η φύση μπορεί τα θαύματα.
Αν δεν ήταν ο άνθρωπος να τα καταστρέφει…..


Κωστής Ταξιδεύων
30 Οκτωβρίου 2015

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου