Έφτιαξε ο καιρός. Θυμίζει πάλι καλοκαίρι. Σε αναζητώ μες τον γλυκόλογο Σεπτέμβρη, σε ψάχνω μες τη σιωπή του έρωτα. Έρχονται από μακριά εικόνες σου και μυρωδιές. Τόση φασαρία γύρω μου για ένα τίποτα που απέμεινε, Πως είναι δυνατόν τόσες όμορφες λέξεις να σκοτωθούν όλες μαζί;
Άν δεν υπήρχαν αμέτρητα αστέρια απόψε στον ουρανό να σε ξεχωρίσω, πόσο σκοτάδι θεέ μου αυτή η νύχτα.
Κωστής Ταξιδεύων
12 Σεπτεμβρίου 2015
12 Σεπτεμβρίου 2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου